The Chemical Brothers

The Chemical Brothers werd in 1989 in Manchester gevormd waar Tom en Ed elkaar ontmoetten tijdens een cursus geschiedenis aan de universiteit aldaar. Ze begonnen samen als dj's, onder de naam Dust Brothers. Ze werden populair in de clubs met een mix van house en andere stijlen, zoals hiphopbreaks. Maar ook elementen uit punk en rock kwamen geregeld terug in de dj-sets.

De eerste single van het duo, Song to the siren, werd een klein succes in de scene. De inmiddels afgestudeerde Dust Brothers verhuisden naar Londen, waar ze twee nieuwe singles (14th century sky en My mercury mouth) opnamen. Van die eerste ep werd het nummer Chemical beats de grote doorbraak. Ze werden steeds bekender en deden onder meer remixwerk voor Primal Scream en The Prodigy, namelijk van de single Voodoo People.

In 1998 brachten ze het mixalbum Brothers gonna work it out uit. Het album bestond uit slechts vijf tracks, die weer uit verschillende mixen van tracks bestonden.

In 1995 moest het duo om juridische redenen hun naam wijzigen. Hun oorspronkelijke naam (The Dust Brothers) hadden ze gekozen uit eerbetoon aan het gelijknamige Amerikaanse producersduo (bekend van hun werk voor de Beastie Boys). Nadat ook de suggestie Dust Brothers U.K. afgewezen werd, besloten ze zichzelf The Chemical Brothers te noemen. De band was echter al zo bekend dat het ze weinig schade toebracht. Het eerste album, Exit planet dust werd een succes, vooral dankzij de doorbraak-culthit Leave home. Het album bestaat uit twee delen. Het eerste deel is opzwepende big beat en het tweede deel meer rustige luistermuziek. Op het album begonnen ze met de traditie om rockzangers een gastbijdrage te laten doen. Tim Burgess van The Charlatans was de eerste die de eer kreeg. Ook zangeres Beth Orton is te horen. Toen het album in de winkels lag, was de muziekpers lyrisch. The Chemical brothers werden naast het dancepubliek ook door het rockpubliek omarmd[1]

Oasis-voorman Noel Gallagher was zo onder de indruk van het album dat hij een single met The Chemical Brothers opnam: Setting sun. Ook mochten The Chemical Brothers in het voorprogramma van het Knebworth-concert van Oasis staan. De single Setting sun was de eerste voorbode van Dig your own hole. Op dit album is het geluid nog harder en steviger. Te gast zijn Quincy Jones en Mercury Rev. Het was een nog groter succes dan zijn voorganger en verkocht twee miljoen maal. Ook de single Block rockin' beats groeide uit tot een klassieker. De Nederlandse muziekzender TMF gebruikte het nummer jarenlang als jingle.

Toen de bigbeathype in 1999 nog bezig was, zei het duo de sound vaarwel met het album Surrender, waarop meer invloeden uit house en techno te horen zijn en het aantal breakbeats flink gereduceerd is. Hey boy, hey girl werd de grootste hit die de twee tot dan toe hadden en besteeg zelfs de hitparades. In de videoclip is een vrouw te zien die mensen slechts als lopende geraamten kan zien lopen. Ook de videoclips van Let forever be en Out of control waren geregeld op de muziekzenders te zien.

Met het vierde album Come with us leken The Chemical Brothers zich wat meer terug naar de underground te richten, en dat album werd commercieel gezien dan ook een minder groot succes. Uitzondering werd het rustige nummer Star guitar.

Ze beleefden een comeback met het vijfde album Push the button uit 2005, met de grote hit Galvanize dat ze opnamen met rapper Q-Tip van A Tribe Called Quest. Het nummer groeide uit tot een van de dancehits van dat jaar. Ook Believe werd een hitje.

Twee jaar later verscheen het album We are the night, waarop de band Klaxons en Lightspeed champion te gast zijn. Ook dit album had een sterke single. Do it again, met Ali love, was de grootste hit die het duo maakte. Al begon de groep ook kritiek te krijgen dat de albums wel erg formulematig begonnen te worden. Dat hinderde ze niet om een Grammy Award voor beste danceact binnen te halen.

In 2010 verscheen Further. Hierop werd een nieuwe weg ingeslagen. Geen gastbijdragen meer en een minder toegankelijk geluid. Bij alle tracks werden videoclips gemaakt door Adam Smith en Marcus Lyal. De acht clips vormen een soort filmserie. Hits bracht het album niet voort.

Het achtste studioalbum Born in the echoes kwam uit in 2015 en was het zesde album van The Chemical Brothers dat op nummer 1 kwam in het Verenigd Koninkrijk. Ook in diverse andere landen werd het album een succes.