Terpkerk

In de 14e eeuw bouwde men op deze plek een kerk.[1]

In 1655 werd de huidige muur rondom de kerkterp gebouwd.[2]

In 1792-1793 werd het oudste gedeelte, het langwerpige schip, van de huidige kerk gebouwd op de plaats van een vroegere kerk.[2]

In 1805 bouwde men de sacristie.[2]

Tot 1843 stond er naast de kerk de losstaande toren van de vroegere kerk. In 1843 bouwde men de huidige kerktoren naar het ontwerp van Severinus Beugels.[2] Een ander bron meldt 1812 als bouwjaar van de toren.[3]

In 1957 werd de Terpkerk ontheven van haar kerkelijke bestemming toen de nieuwe Sint-Martinuskerk klaar was. Na die tijd fungeerde het gebouw als kleuterschool en confectieatelier.[2]

In 1967 werd de kerk, nadat deze in verval was geraakt, door het kerkbestuur voor één gulden te koop aangeboden.[2]

Sinds 1967 is de kerk een rijksmonument.[3]

In november 1972 waaide met een zware storm het dak voor een derde eraf. Als reactie hierop werd in het voorjaar hierop door een aantal dorpsbewoners een actie-comité opgericht die ervoor zorgde dat de meest noodzakelijke herstelwerkzaamheden uitgevoerd konden worden.[2]

In 1975 kocht de Urmondse Monumentenstichting het gebouw die incidenteel zorgde voor verbeteringen en voor een totale restauratie in 1993.[2]

Het bakstenen gebouw ligt zuidwest-noordoost met de koor in het zuidwesten. De niet-georiënteerde kerk bestaat uit een ingebouwde toren met drie geledingen, een eenbeukig schip met drie traveeën en een smaller driezijdig gesloten koor met één travee. De vierkante toren heeft een vierkante klokvormige helm met spits. De kerk heeft rondboogvensters en wordt gedekt door een zadeldak.

Zie de categorie Terpkerk (Urmond) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.