Variëteit (taalkunde)
Het begrip variëteit wordt in de taalkunde gehanteerd ter omschrijving van doorgaans onderling moeilijk te onderscheiden begrippen als taalfamilie, taal, streektaal, dialect, groepstaal, register enz. Wanneer een variëteit interne variatie vertoont, kunnen binnen die variëteit weer subvariëteiten worden onderscheiden, die soms als 'dialect' of als 'variant' worden betiteld.
Ter illustratie: de variëteit West-Germaans kent vele subvariëteiten, zoals het Nederlands, Nedersaksisch, Fries, Engels, Hoogduits, Nederduits, Limburgs enzovoorts. Binnen de variëteit Engels, kunnen subvariëteiten worden onderscheiden, zoals het Brits-Engels, Australisch-Engels en het Canadees-Engels, die op hun beurt ook weer allemaal subvariëteiten kennen.
Geplaatst op: 30-10-2009 |
Dit artikel is een beginnetje over taal. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.