Symfonie nr. 20 (Hovhaness)

Alan Hovhaness voltooide zijn Symfonie nr. 20 "Three Journeys to a Holy Mountain" opus 223 in 1968.

Symfonie nr. 20 Three Journeys to a Holy Mountain
Componist	Alan Hovhaness
Soort compositie	symfonie
Gecomponeerd voor	harmonieorkest
Opusnummer	223
Compositiedatum	1968
Duur	20 minuten
Vorige werk	opus 222: Praise the Lord with Psaltery
Volgende werk	opus 224: Requiem and Resurrection
Portaal    Klassieke muziek

Hovhaness componeerde het werk op verzoek van de Ithaca High School Band. De muziek, die geschreven is voor harmonieorkest (symphonic band) is gemodelleerd naar een gewoon symfonieorkest, de violen zijn daarin vervangen door klarinetten et cetera. Dat blijkt onder meer uit een totale bezetting in dat instrument. Van hoog naar laag zijn alle klarinetten vertegenwoordigd, soms in meervoudige bezetten. Wat direct opvalt aan de symfonie is de constante aanwezigheid van percussie-instrumenten om het tempo vast te houden; meestentijds zijn dat de buisklokken.

Het werk bestaat uit drie delen:

1. Andante espressivo;
2. Allegro moderato
3. Andante maestoso

Deel 1 vindt plaats in een langzaam marstempo waarbij er sprake is van drie bogen. De klarinetten zetten een bar landschap neer, met een wisseling van consonanten en dissonanten; het is een muzikale Oosterse stijlfiguur die de dragonfly wordt genoemd. Boven dit landschap spelen de trompetten hun eerste hymneachtige melodie, na het uitsterven daarvan komt de dragonfly terug. Tweede boog in deel 1 wordt volgespeeld door de Engelse hoorn, waarna opnieuw de dragonfly het overneemt. Uiteindelijk besluiten de klarinetten en de dwarsfluiten dit deel.

Deel 2 wordt gespeeld in een sneller marstempo; de solo-altsaxofoon speelt tegenover een decor van het gehele orkest een wat frivoler thema, af en toe bijgestaan door andere saxofonen. Ook hier is het slagwerk als een ostinato opvallend aanwezig, uitmondend is harde slagen in de bekkens. Vervolgens nemen de unisono trompetten de preek voor hun rekening. De hobo en opnieuw klarinetten sluiten dit deel af.

Deel 3 kan vergeleken worden met de zang van een koor, eersteen koraal en vervolgens een fuga dan wel canon om vervolgens terug te keren in het koraal.

De gehele symfonie straalt door haar gebruik van hymnen, koralen en fuga’s een serene sfeer uit. Zijn vorig werk was een cantate; het volgende een werk voor brassband.