Tenorsaxofoon
De tenorsaxofoon of tenorsax is na de altsaxofoon de meest voorkomende saxofoon. Het instrument is meestal in de toonsoort Bes gestemd; de meeste Amerikaanse modellen hebben een stempel met "low pitch" gestemd in B♭ (bes) of "high pitch" gestemd in B. Een enkele keer is een tenorsax gestemd in C; dit heet een C-melody-saxofoon en deze is iets kleiner dan de tenor. Beide hebben een S-vorm met een zwanenhals.
Tenorsaxofoon
| ||||
| Tenorsax | ||||
 | ||||
| Classificatie | ||||
| Gerelateerde instrumenten | ||||
| soprillo, sopranino-, sopraan-, alt-, bariton-, bas-, contrabas-, subcontrabas-saxofoon | ||||
| Meer artikelen | ||||
| saxofoon | ||||
| ||||
De tenorsax heeft een rijke klank en wordt in harmonieorkesten, fanfareorkesten en big bands gebruikt. Het is een belangrijk instrument in de jazz. Het heeft een bereik van A♭ tot E2. Muziek voor de tenorsax wordt in de G-sleutel genoteerd van B♭ tot Fis3 en klinkt een noot lager.
Geluid
Bekende merken zijn Yamaha, Jupiter, Selmer, Yanagisawa, King, Keilwerth, Conn en Martin. In het hedendaagse tenorsaxgeluid is de standaard gezet door de Selmer, maar er zijn echter ook nog saxen met een kenmerkend ander geluid zoals de King Zephyr, Buescher Top Hat and Cane en Martin The Martin. De saxofoon heeft echter een minder groot aandeel in het geluid dan het mondstuk in combinatie met het riet. De speler zelf bepaalt grotendeels hoe de saxofoon klinkt.
Bekende tenorsaxofonisten
 |
Zie de categorie Tenor saxophones van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |