Orpheusgrasmus

De orpheusgrasmus (Sylvia hortensis) is een zangvogel uit de familie van zangers van de Oude Wereld (Sylviidae).

Orpheusgrasmus
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Sylviidae (Zangers)
Geslacht:Sylvia
Soort
Sylvia hortensis
(Gmelin, 1789)
Afbeeldingen Orpheusgrasmus op Wikimedia Commons
Orpheusgrasmus op Wikispecies
Portaal    Biologie
Vogels

Kenmerken

Met zijn 15 tot 16 cm is de orpheusgrasmus de grootste vogel van zijn familie. Het verenkleed van het mannetje heeft een witte onderzijde en een bruingrijze bovenzijde. Tevens een witte keel en kin en een witte kop met zwarte wangen en zwarte kruin. De ogen zijn witgeel. Het vrouwtje is lichter en bruiner.

Voortplanting

Het legsel bestaat uit 4 tot 6 eieren.

Leefwijze

Zijn voedsel bestaat vooral uit insecten. Ook bessen en kleine vruchten behoren tot zijn dieet.

Verspreiding en leefgebied

Hij komt in Europa alleen voor tijdens het broedseizoen, in het bijzonder rond de Middellandse Zee. Overwinteren doet hij in Zwart-Afrika.

Deze zeer schuwe vogel broedt in loofbossen, struikgewas, vaak ook op rotsige berghellingen en zeldzamer in naaldbossen.

Ondersoorten

De orpheusgrasmus kent twee ondersoorten, die volgens de IOC World Bird List als aparte soorten moeten worden beschouwd:[2][3]

  • De nominaat of westelijke orpheusgrasmus of Sylvia (hortensis) hortensis komt voor op het Iberisch Schiereiland, in Italië en het noordelijke deel van Afrika (van Marokko tot de Golf van Sidra bij Libië). Ook in Frankrijk zijn er plaatsen waar hij voorkomt. Zeer uitzonderlijk werd hij al noordelijker waargenomen, waaronder in België en Nederland.[4] Opvallende roze (mannetjes) of roestkleurige (vrouwtjes) waas op de witte buik. De zang is babbelend, en eenvoudiger dan bij de oostelijke ondersoort.
  • De oostelijke orpheusgrasmus of Sylvia (hortensis) crassirostris leeft van de Balkan, via Turkije en de Kaukasus tot in Centraal-Azië. De snavel is gemiddeld iets langer en sterker dan bij de westelijke ondersoort, en bij het mannetje heeft de borst een iets rodere waas waardoor er een scherper onderscheid is met de grijze flanken. De zang is wat gevarieerder en meer nachtegaalachtig.

Naam

De orpheusgrasmus is vernoemd naar de Griekse mythologische zanger en dichter Orpheus, zoon van de muze Kalliope. Naar haar is overigens de roodkeelnachtegaal (Luscinia calliope) vernoemd.

Zie de categorie Sylvia hortensis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.