Studio Ghibli

Studio Ghibli werd als dochteronderneming van Tokuma Shoten opgericht door Hayao Miyazaki, Toshio Suzuki (producer) en Isao Takahata in 1985. Daarvoor werkten ze alle drie in een animatiestudio genaamd Topcraft die in 1985 failliet ging. Ze kochten het bedrijf op en veranderden de naam naar Studio Ghibli. De opbrengsten van de film Nausicaä of the Valley of the Wind hebben de oprichting van het bedrijf mogelijk gemaakt. Hoewel deze animatiefilm nog voor de oprichting van de studio gemaakt werd, is hij nog steeds opgenomen in het repertoire.[2]

Omdat in de beginjaren de toekomst van de studio nog onzeker was, stelde Takahata verschillende normen op om de kosten bij het ontwikkelen van de films zo laag mogelijk te houden. Zo werden enkel parttimemedewerkers ingehuurd en werd ieder team, dat ongeveer uit zeventig werknemers bestond, na het afwerken van iedere film ontbonden. Ondertussen werden de kosten nog meer gedrukt door slechts één verdieping in een gebouw van de buitenwijk Kichijoji in Tokio (stad) af te huren.

In 1988 werden de films My Neighbor Totoro en Grave of the Fireflies gelijktijdig op de markt gebracht. De film Castle in the Sky, die twee jaar eerder gemaakt werd, had 775.000 mensen naar de cinema gelokt waardoor de lat direct hoog lag voor de volgende werken. Het produceren van deze twee films zorgde voor een grote druk bij de werknemers omdat ze de kwaliteit van beide films niet wilden verwaarlozen.

De film Totoro werd zo populair bij het publiek dat er een nieuwe markt openging voor Studio Ghibli: namelijk het verkopen van speelgoed en knuffels. Dit zorgde voor meer opbrengsten maar voor Miyazaki, Takahata en Suzuki kwam het maken van de films nog steeds op de eerste plaats en dus bleven ze zich vooral daarop concentreren.

Het succes van de film Totoro was echter niet te vergelijken met die van Kiki's vliegende koeriersdienst, die uitkwam in 1989. Ongeveer 2,64 miljoen mensen zagen deze film en Studio Ghibli won er 15 prijzen mee, waaronder Animage's Anime Grand Prix. Door een samenwerking met Walt Disney Studio Entertainment kon de film wereldwijd uitgebracht worden en zo een nog groter publiek bereiken.

In 1991 kwam er een nieuw beleid in de studio: de salarissen werden verhoogd en er werden vaste werknemers aangenomen. Dankzij het succes van de studio en het nieuwe beleid konden zij zich meer concentreren op het adverteren van haar films en het productiebudget verhogen waardoor de kwaliteit beter werd.

In hetzelfde jaar kwam de film Porco Rosso uit. Die werd gefinancierd door Japan Airlines die deze tijdens korte vluchten aan boord wilde vertonen en om deze reden is de tekst van de intro naar tien talen vertaald. In de film komt het vliegtuig waarnaar Studio Ghibli vernoemd is ook voor. Tijdens het maken van Porco Rosso startte Miyazaki de plannen om naar een nieuwe studio te verhuizen maar dit gebeurde uiteindelijk pas nadat de film uitkwam.

Verschillende bedrijven zoals 20th Century Fox en Time Warner hadden de studio gecontacteerd over een overeenkomst over de distributierechten van Studio Ghibli’s films. De studio wou hier enkel mee instemmen als er niets uit de films geknipt zou worden. Alleen Disney wou aan deze eis voldoen en dus waren zij degenen die in 1996 de distributierechten van verschillende Studio Ghibli films kregen. Veel critici dachten dat Miyazaki 'zijn ziel' had verkocht aan Walt Disney omdat hij voorheen wantrouwen had in diens producties. Maar Miyazaki antwoordde hierop dat hij een onderscheid maakte tussen het produceren van films en de distributie ervan en dat deze deal ervoor zou zorgen dat de films meer bekendheid in het buitenland zouden verwerven.

De belangrijkste film die de studio produceerde in de jaren 90 was zonder twijfel Mononoke-hime. Ook al was er al eerder computeranimatie gebruikt bij de film Pom Poko uit 1994, Mononoke-hime was de eerste film waarbij dit voor meerdere scènes gebruikt werd. Bovendien is het de enige door Miyazaki geregisseerde film die geen vliegtuigscène heeft. Toen deze film in 1997 uitkwam bracht die 10 miljard yen op en werd de derde populairste animatiefilm in Japan, na Spirited Away en Howl's Moving Castle. Opnieuw was de protagonist van dit verhaal een sterke vrouw en was het centrale thema “natuur en de mens”, iets wat vaker terugkomt in andere Studio Ghibli films.

Ondertussen ontstond een nauwe samenwerking met het magazine Animage, dat ook gepubliceerd werd door Tokuma.

In 2001 ging het Studio Ghibli museum open en werd de film Spirited Away uitgebracht. Spirited Away, waarvan verschillende personages op personen die Miyazaki kent gebaseerd zijn, lokte meer kijkers dan Titanic naar de Japanse bioscopen en was tegen 2001 door een zesde van de Japanse bevolking bekeken. In Japan zelf bracht de film 30,4 miljard yen op en wereldwijd kreeg deze ongeveer 30 nominaties en prijzen waaronder een Oscar voor de beste animatiefilm en een Gouden Beer op het internationaal filmfestival van Berlijn in 2002. Dit bezorgde de studio meer internationale faam dan ooit.

In 2005 is Studio Ghibli niet langer een dochteronderneming van Tokuma en verhuist naar Koganei in Tokio.

In 2008 trad Toshio Suzuki af als president van de studio, een positie die hij sinds 2005 bekleedde. De reden hiervoor was dat hij zelf meer wilde kunnen werken aan films in plaats van enkel leiding geven aan medewerkers. Suzuki gaf de positie aan Koji Hoshino omwille van de hulp die hij van hem had gekregen bij het verkopen van de films sinds 1996.

Op 6 september 2013 kondigde Koji Hoshino tijdens een persconferentie in Venetië aan dat Hayao Miyazaki op pensioen zou gaan en op 3 augustus kondigde de studio aan dat ze tijdelijk de productie stil zouden leggen.

• 1984: Nausicaä of the Valley of the Wind (Kaze no Tani no Naushika) - pre-Ghibli
• 1986: Castle in the Sky (Tenkuu no Shiro Rapyuta)
• 1988: Grave of the Fireflies (Hotaru no Haka)
• 1988: My Neighbor Totoro (Tonari no Totoro)
• 1989: Kiki's vliegende koeriersdienst (Majo no Takkyuubin)
• 1991: Only Yesterday (Omoide Poro Poro)
• 1992: Porco Rosso (Kurenai no Buta)
• 1993: Ocean waves (Umi ga Kikoeru)
• 1994: Pompoko (Heisei Tanuki Gassen Ponpoko)
• 1995: Whisper of the Heart (Mimi wo Sumaseba),
• 1997: Prinses Mononoke (Mononoke Hime)
• 1999: My Neighbors the Yamadas (Houhokekyo Tonari no Yamada-kun)
• 2001: Spirited Away:De reis van Chihiro (Sen to Chihiro no Kamikakushi)
• 2002: The Cat Returns (Neko no Ongaeshi)
• 2004: Howl's Moving Castle (Hauru no Ugoku Shiro)
• 2006: Tales From Earthsea (Gedo Senki)
• 2008: Ponyo (Gake no Ue no Ponyo)
• 2010: Arrietty the Borrower (Karigurashi no Arietti)
• 2011: From Up on Poppy Hill (Kokuriko-Zaka Kara)
• 2013: The Wind Rises (Kaze Tachinu)
• 2013: The Tale of the Princess Kaguya (Kaguyahime no monogatari)
• 2014: When Marnie Was There (Omoide no Mânî)
• 2016: The Red Turtle (Reddo Tātoru: Aru Shima no Monogatari)
• 2020: How do you live? (Kimi tachi wa do ikiru ka?)

• 2000: Ghiblies
• 2001: the Whale Hunt
• 2001: Guru Guru
• 2002: Kūsō no Kikaitachi no Naka no Hakai no Hatsumei
• 2002: Ghiblies episode 2
• 2002: Koro's big day out
• 2002: Imaginary flying machines
• 2002: Mei and the kittenbus
• 2005: Looking for a home
• 2005: The day I raised/harvested a planet
• 2005: Water spider monmon
• 2006: The night of Taneyamagahara
• 2007: Iblard Jikan
• 2009: The theory of evolution
• 2010: A Sumo Wrestler's Tail Chu zumo
• 2010: Mr. Dough and the egg princess
• 2011: The treasure hunt
• 2013: Giant God warrior appears in Tokyo