Stikstof-13

Stikstof-13 is met een halveringstijd van iets minder dan 10 minuten een zeer onstabiele isotoop van stikstof. Het vervalt door uitzenden van een positron tot koolstof-13:

${\displaystyle \mathrm {^{13}_{7}N\ \longrightarrow \ _{6}^{13}C\ +\ e^{+}\ +\ \nu _{e}} }$

Vanwege het feit dat stikstof-13 een intense positronstraler is, wordt het in de nucleaire geneeskunde gebruikt bij de positronemissietomografie. Vanwege de korte halveringstijd wordt het nuclide ook in situ bereid met behulp van een cyclotron. Dit gebeurt door een proton met een kinetische energie van 5,55 MeV of meer af te schieten op een zuurstof-16-nuclide:

${\displaystyle \mathrm {^{16}_{8}O\ +\ _{1}^{1}H\ \longrightarrow \ _{7}^{13}N\ +\ _{2}^{4}He} }$

Stikstof-13 komt voor in de koolstof-stikstofcyclus, waarbij het gevormd wordt uit koolstof-12:

${\displaystyle \mathrm {^{12}_{6}C\ +\ _{1}^{1}H\ \longrightarrow \ _{7}^{13}N\ +\ \gamma } }$