Leuven Bears

Op 12 mei 1964 werd Hermes Wilsele opgericht door enkele leerkrachten van de R.M.S. (Rijksmiddelbare School Wilsele). In het seizoen 1964-1965 werd gestart in de laagste provinciale reeks (3de prov.). In het seizoen 1975-1976 werd de kampioenstitel behaald in 3de provinciale. Deze stap omhoog was niet de eerste. Vanaf het seizoen 1980-1981 speelde Hermes Wilsele in de nationale reeksen en in 1985 werd het kampioen in 4de nationale.

Na enkele seizoenen in 3de klasse degradeerde Hermes begin jaren 90 eerst naar 4de nationale en later (1994) zelfs terug naar het provinciale niveau. Daarom werd het ambitieuze plan WILSELE 2000 opgesteld. Hoofdpunt van dit plan was om Hermes tegen het jaar 2000 terug te krijgen in de 3de nationale reeks. De eerste stap werd in het seizoen 1995-1996 gezet met de promotie naar 4de nationale. Na twee seizoenen in deze reeks, werd het seizoen 1997-1998 afgesloten met de promotie naar 3de nationale.

In 2000 werd INS de naamsponsor: INS Basket Wilsele. In respectievelijk 2001 en 2003 speelde Wilsele kampioen in 3de en 2de klasse waardoor het mag promoveren naar 1ste nationale. Dit zorgde voor een probleem aangezien er nu 2 Leuvense ploegen in de hoogste afdeling zouden gaan spelen. Een fusie drong zich op.

De geschiedenis van het Leuvense basket gaat terug tot de jaren 50. Er waren toen 2 ploegen: Tempo Leuven dat opgericht werd in 1953 en "De Lo" uit Kessel-Lo. Deze laatste speelde hun wedstrijden in de wijk Casablanca op het Becker Remyplein in de open lucht. Toen het Leuvense park De Bruul werd opgericht verhuisde de ploeg gedwongen hiernaartoe. Na 4 jaar moest de club stoppen wegens geldproblemen. Maar anderhalf jaar later verhuisden ze opnieuw naar de wijk Casablanca onder een nieuwe naam: JoBaCa. Deze heropstart werd meteen een succes. Elk jaar werden ze kampioen en zo stegen ze van tweede provinciale naar vierde klasse. Dit zorgde voor een probleem: vanaf vierde nationale klasse moest er gespeeld worden in een zaal en niet in de open lucht.

In 1976 ging JoBaCa in op het voorstel van Tempo Leuven om te fuseren. In 1977 kwam hier nog een derde Leuvense ploeg bij: Omnia Wilsele. Het stamnummer werd 754. De ploeg verhuisde van Kessel-Lo naar Wilsele. In enkele jaren tijd promoveerde de samengestelde ploeg van derde naar eerste klasse en opnieuw werd een nieuwe thuisbasis gevonden: sporthal Rijschool in Leuven waar er gespeeld werd voor 400 man. De ploeg speelde toen onder de naam Standaard AHZ Leuven. In het seizoen 1985-1986 speelde de ploeg voor het eerst in eerste klasse. De eerste competitiewedstrijd in de hoogste afdeling werd gespeeld op 12 oktober 1985 tegen Pepinster. Er werd verloren met 63-71. De eerste zege in eerste klasse viel één week later in en tegen Gent: 77-87 . Eind jaren '80 werd er tijdelijk gespeeld in de feestzaal van de kazerne in Heverlee. Maar door problemen met de infrastructuur verhuisde de thuisbasis in 1988 naar het Redingenhof met een capaciteit van 1200 plaatsen.

In 1990 en 1994 was Leuven verliezend finalist van de beker van België. Het verloor beide finales van Racing Mechelen. In de jaren 90 speelde Leuven een aantal Europese campagnes. De speciaalste wedstrijd was die tegen het Spaanse Fórum Valladolid van de legendarische litouwer Arvydas Sabonis in 1991.

In het seizoen 2002-2003 speelde, de latere tweevoudige NBA kampioen met de LA Lakers, Didier Ilunga Mbenga op huurbasis bij Leuven.

In 2003 fuseerde Vastiau-Godeau Leuven (N1) met INS Basket Wilsele (N2). De samengestelde club werd omgedoopt tot Basket Groot Leuven (BGL). Deze overeenkomst werd gesloten op zondag 4 mei om 10 uur en werd officieel op 1 juli 2003. De naam Leuven werd behouden en in de beginjaren speelde de fusieclub in de groen-witte kleuren van Wilsele. Ook het stamnummer van Wilsele (1210) werd behouden. De fusieclub hanteerde volgende slogan: "Basket Groot Leuven, a handshake to succes". De thuiswedstrijden werden zondagnamiddag gespeeld in het Redingenhof. De eerste officiële wedstrijd van de fusieclub werd gespeeld op 23 september 2003 in en tegen Houthalen 2000. Het was een wedstrijd voor de 1/16de finale van de Belgische beker die werd gewonnen met 81-101. De eerste competitiezege van de fusieclub werd behaald op 12 oktober 2003 tegen Wevelgem: 83-80.

Eind 2004/begin 2005 verhuisde de ploeg naar een nieuwe thuisbasis: het SportPlaza, de huidige SportOase, na 17 jaar gespeeld te hebben in het Redingenhof. De eerste thuiswedstrijd in de nieuwe zaal werd gespeeld op 8 januari 2005. Er werd toen gewonnen tegen Antwerpen met 100-94.

In 2005 op paasmaandag 28 maart won het team de Beker van België in de eigen Leuvense SportPlaza. Het werd 87-80 tegen Spirou Charleroi in de finale van de Final Four. Na de wedstrijd gaf Charleroi hun flessen champagne aan Leuven, dat de overwinning niet had verwacht. De steunpilaren van de bekerploeg waren de befaamde "Drie H's": de Amerikanen Ian Hanavan en Kevin Houston samen met de Israëliër Dror Hajaj. De Nederlander Eric Buis was de coach.

In het seizoen 2005-2006 speelde Leuven voor het eerst als fusieclub Europees. Het nam deel aan de FIBA Europacup in groep B met als tegenstanders: BC Zadar uit Kroatië, het Spaanse CB Gran Canaria en het Duitse Rhein Energy Keulen. Er werd thuis gewonnen tegen BC Zadar (81-74) en CB Gran Canaria (84-80) maar dit volstond niet om door te stoten. Op 1 november 2005 tijdens de Europese thuiswedstrijd tegen Keulen realiseerde Ian Hanavan als eerste Leuven speler van de fusieclub ooit een triple-double met 26 punten, 10 rebounds en 10 assists.

In het seizoen 2006-2007 werd Leuven laatste in de Ethias League en moest de ploeg aanvankelijk degraderen naar tweede klasse. Maar omdat Royal Atomia Bruxelles niet de nodige sponsoring vond besliste die ploeg om te stoppen met spelen op professioneel niveau. Om deze reden mocht Leuven toch deelnemen aan de Ethias League op voorwaarde dat er niemand ging degraderen. In het seizoen 2008-2009 speelde Leuven voor het eerst in 16 jaar tijd nog eens de play-offs door de 6de plaats te behalen. Dit gebeurde door op de laatste speeldag van het reguliere seizoen een uitoverwinning te vieren in Oostende (64-80). Hierdoor werd Oostende 7de en speelde het voor het eerst in 16 jaar geen play-offs. Dit was de grootste prestatie van Leuven sinds de bekerwinst in 2005.

In 2009 veranderde de ploeg van naam. Basket Groot Leuven werd Leuven Bears omdat de vorige roepnaam "BGL" bij het brede publiek onbekend was. De inspiratie voor deze naamsverandering werd gevonden bij de supportersclub die al jaren bekendstond als "De Grizzlies" en later na de fusie als "Leuven Bears". Bovendien was de mascotte al verschillende jaren een beer. De nieuwe clubkleuren werden zwart, wit en een beetje oranje. Sinds 2010 is AB Inbev de hoofdsponsor en werd de naam van het Leuvense pilsbier Stella Artois aan de ploegnaam toegevoegd. In het seizoen 2015-2016 speelde de ploeg voor het eerst met oranje truien. Begin 2017 volgde Ferried Naciri Stefan Sappenberghs op als headcoach en werd hij zo met zijn leeftijd van 27 jaar de jongste headcoach in de geschiedenis van het Belgische basketbal. Het vorige record stond op naam van Kristof Michiels (29 jaar) die in december 2012 interim-coach was bij Leuven tijdens de wedstrijd Pepinster-Leuven (75-85) na een schorsing van coach Jurgen Van Meerbeeck.

Begin 2018 werd Eddy Casteels aangesteld als de nieuwe coach, 15 jaar nadat zijn broer Louis ook anderhalf jaar deze functie had voor de fusie en hij in 2010 voor 9 maanden sportief manager was. Eddy Casteels combineerde zijn werk bij Leuven met de functie van bondscoach gedurende het seizoen 2017-2018. In het seizoen 2018-2019 werd Jill Lorent assistent-coach van Eddy Casteels. Zij is pas de tweede vrouwelijke assistent-coach in eerste nationale van de Belgische basketgeschiedenis na Els Eerdekens bij Houthalen in seizoen 1987-1988.

Het seizoen 2019-2020 werd vroegtijdig beëindigd door de coronacrisis . Leuven eindigde 6de in het klassement en had uitzicht op het behalen van de play-offs, voor het eerst sinds 2013. Twee spelers werden bekroond met een individuele prijs: Hugh Robertson werd Ster van de Coaches en Seppe D'Espallier behaalde de prijs "Belofte van het Jaar".

• 1976-?: Standaard AHZ Leuven
• ?-?: Raiffeisen Leuven
• ?-?: Cera Leuven
• ?-1992: Durox Leuven
• 1992-1998: ABB Leuven BBC
• 1998-1999: KBC Basket Leuven
• 1999-2001: Telindus Basket Leuven
• 2001-2003: Vastiau-Godeau Leuven (N1)/INS Basket Wilsele(N2)

2003: Fusie

• 2003-2004: Vastiau Basket Groot Leuven
• 2004-2007: Passe-Partout Basket Groot Leuven
• 2007-2009: Spotter Basket Groot Leuven
• 2009-2010: Passe-Partout Leuven Bears
• 2010-heden: Stella Artois Leuven Bears

Voor 2003

Seizoen	Coach	Nationaliteit
1999-2000	Paul Rowe
2000-2002	Julien Marnegrave (na 4 wedstrijden ontslagen)/ Filip Coulier
2002-2003	Louis Casteels

Na 2003 en fusie

Seizoen	Coach	Nationaliteit
2003-2004	Chris De Pauw
2004-2007	Eric Buis
2007-2008	Yakov Gino
2008-2010	Ivica Skelin
2010-2015	Jurgen Van Meerbeeck
2015-2015	Tom Johnson
2015-2016	Stefan Sappenberghs
2016-2017	Stefan Sappenberghs/ Ferried Naciri
2017-2018	Ferried Naciri/ Chris Mayes/ Eddy Casteels
2018-	Eddy Casteels

• Hoofdcoach: Eddy Casteels
• Assistent-coach: Jill Lorent

• Ethias League
  • 1985-1986: 11de
  • 1986-1987: 13de
  • 1987-1988: 2N
  • 1988-1989: 2N
  • 1989-1990: 10de
  • 1990-1991: 5de
  • 1991-1992: 10de
  • 1992-1993: 7de
  • 1993-1994: 7de
  • 1995-1996: 11de
  • 1997-1998: 12de
  • 1998-1999: 1ste (2N)
  • 1999-2000: 7de
  • 2000-2001: 10de
  • 2001-2002: 11de
  • 2002-2003: 7de
  • 2003-2004: 9de
  • 2004-2005: 6de
  • 2005-2006: 8ste
  • 2006-2007: 10de
  • 2007-2008: 9de
  • 2008-2009: 6de en kwartfinale play-offs
  • 2009-2010: 9de
  • 2010-2011: 6de en kwartfinale play-offs
  • 2011-2012: 6de en kwartfinale play-offs
  • 2012-2013: 6de en kwartfinale play-offs
  • 2013-2014: 7de
  • 2014-2015: 11de
  • 2015-2016: 11de
  • 2016-2017: 9de
  • 2017-2018: 10de
  • 2018-2019: 9de
  • 2019-2020: 6de
• Europees
  • 1990-1991: FIBA European Cup Winner's Cup : uitgeschakeld in 1ste ronde tegen Ovarense Basquetebol (Portugal) met 174-153
  • 1991-1992: FIBA Korac Cup : 1ste ronde gewonnen tegen Pallacanestro Bellinzona (Zwitserland) met 187-186 ; 2de ronde uitgeschakeld door Fórum Valladolid (Spanje) met 160-184
  • 1993-1994: FIBA Korac Cup : 1ste ronde vrij; 2de ronde gewonnen tegen Helios Domžale (Slovenië) met 162-173; 3de ronde uitgeschakeld door Fenerbahçe (Turkije) met 173-189
  • 1994-1995: FIBA Europen Cup : uitgeschakeld in 1ste ronde tegen Norrköping Dolphins (Zweden) met 170-181
• FIBA EuroCup
  • 2005-2006: 4de in groep B

• Ster van de Coaches
  • 2019-2020: Hugh Robertson

• Speler van het Jaar
  • 1992-1993: Herman Bruyninckx

• Belofte van het Jaar
  • 2003-2004: Kevin Roelandts
  • 2016-2017: Ismael Bako
  • 2019-2020: Seppe D'Espallier

• MVP van de supportersclub
  • 2007-2008: Lionel Bosco
  • 2008-2009: J.J. Miller
  • 2009-2010: Chris Young
  • 2010-2011: Ade Dagunduro
  • 2011-2012: Ian Hanavan
  • 2012-2013: Niels Marnegrave
  • 2013-2014: Jason Westrol
  • 2014-2015: Jason Westrol
  • 2015-2016: / (niet uitgereikt)
  • 2016-2017: Codi Miller-McIntyre
  • 2017-2018: Anthony Lambot
  • 2018-2019: Hugh Robertson