Spui (Den Haag)

De demping van het Spui ging in etappes tussen 1861 en 1904 en maakte onder meer de aanleg van de elektrische tram mogelijk. Het straatbeeld veranderde hierdoor drastisch. De kleinschaligheid van huizenwand - kade - gracht maakte plaats voor een brede verkeersader. De demping werd noodzakelijk geacht omdat de grachten stonken en veel ziekten verspreidden. Volgens de kaart van Blaue uit 1649 wordt het huidige Spui als Speuy geschreven en eindigt op de plek die nu de overgang is van het Spui met de Hofweg is, met links de Spuistraat en rechts de Lange Poten (de Poote). Deze plek was bekend als de Kapelsbrug. Het water vervolgde naar de Hofsingel en de Hofvijver.

Tot de door Berlage geïnitieerde Haagse verkeersdoorbraken – die onder meer de nieuw aangelegde Hofweg opleverende – liep het Spui op de Kapelsbrug dood en reden de trams van lijn 1, 6, 8, 9 en de gele tram naar Delft rechtsaf de Lange Poten in. Pas tijdens de doorbraak van de Kalvermarkt naar de Fluwelen Burgwal en de aanleg van de Hofweg konden trams de slingerroute door Lange en Korte Poten, over het Plein verlaten. In de jaren 1920 werd het Spui via het Rijswijkseplein/-weg en de Rijswijkse Haagweg de rechtstreekse verbinding met Rotterdam terwijl de doorbraak naar de Kneuterdijk het Spui de meest rechtstreekse verbinding tussen Scheveningen en het centrum opleverde.

Aan de zuidkant van het Spui was in het verleden een wijk voor arme Joden. Er werd later een Joodse school gesticht. Het Rabbijn Maarsenplein herinnert aan de Joden die na de Tweede Wereldoorlog niet meer terugkwamen. De rijkere Portugese Joden woonden vooral aan de Nieuwe Uitleg. De in 1649 voltooide Nieuwe Kerk is het bekendste Haagse monument aan het Spui. Het Haagse Stadhuis (het IJspaleis), architect Richard Meier, is het monument van de toekomst. In de gevel van het gebouw op de hoek van de Kalvermarkt is een gedenksteen gemetseld die aangeeft dat op die plek het hotel stond waar de jonge Wolfgang Amadeus Mozart in 1765 logeerde toen hij Den Haag bezocht.

Na de Tweede Wereldoorlog was het gebied rond het Spui een grote verpauperde omgeving en tot ver in de jaren 1970 werd gesloopt en gebroken. De bouw van de twee ministeries van Justitie en Binnenlandse Zaken en het Prins Bernhard-viaduct was een aanzet tot de verbetering van de leefomgeving. De bouw van de theaterzalen voor het Residentie Orkest en het Nederlands Danstheater, jaren 1980, waren de aanzet tot verdere revitalisering. Op het gedeelte tussen Veer- en Bierkade werden oude panden gerestaureerd. Het Spui kreeg een vrije trambaan in het midden en er werden tientallen bomen neergezet.

In november 2009 startte, in het kader van het langjarige plan ‘De Kern Gezond’ de herinrichting van het Spui tot voetgangersgebied. Op 15 november 2010 deelde de gemeente mee dat de herinrichting van het Spui tot voetgangersgebied was afgerond. Concreet betekent dit dat particulier autoverkeer tussen Hofweg en Schedeldoekshaven niet meer mogelijk is. Voor taxi’s met vergunning en openbaar vervoer blijft doorrijden mogelijk. Ook hulpdiensten houden toegang en bevoorrading van winkels is mogelijk tot 11.30 uur. Reizigers en winkeliers betreurden het vervallen van de tram- en bushalte voor de theaters. De herinrichting sluit aan bij het autoluwe karakter van de Grote Marktstraat.

In 2000 heeft de gemeente Den Haag 64 lindes geplant die afkomstig waren uit Baarn.

• Spuiplein: het plein tussen het Stadhuis, de Nieuwe Kerk en Hotel Mercure,
• Hofspui: het deel van het Spui tussen de Hofweg en de Grote Marktstraat,
• Theater aan het Spui: het vlakke-vloer theater en Filmhuis aan het Spuiplein,
• Spuimarkt: het complex op de hoek van het Spui en de Grote Markt,
• Spuipoort: voormalige poort naar het Binnenhof.