Sopka
Sopka (Russisch: сопка, meervoud sopki) is een wijdverspreide Russische benaming voor heuvels en relatief lage bergen (tot ongeveer 1000-1500 meter) met kogelvormige toppen (kegelbergen) in het zuiden van Midden-Siberië, Noord- en Centraal-Kazachstan, de Transbaikal, het Kola-schiereiland en in het Russische Verre Oosten (waaronder de vulkanen van Kamtsjatka en de Koerilen-eilanden) en moddervulkanen op de Krim en in de Kaukasus.
Het woord sopka is waarschijnlijk ontstaan uit het Oudkerkslavische sop (wat volgens Dal sypat; "strooien" betekent) en oorspronkelijk iets betekende als "(aarden) wal", "heuvel", "hoogte", "grot" of "berg".
- Sopki langs de kust van de Olgabaai in de kraj Primorski van het Russische Verre Oosten
- De Sopka Cholodilnik ("koelkast") is de hoogste heuvel van de stad Vladivostok
- De vulkaan Avatsjinskaja Sopka op Kamtsjatka
- De vulkaan Kljoetsjevskaja Sopka op Kamtsjatka
- De Tsjornaja sopka (of Karatag) in het zuiden van de kraj Krasnojarsk in Midden-Siberië
Archeologie
Het woord sopka wordt binnen de Russische archeologie ook gebruikt voor grafheuvels met een koerganachtige vorm die in de vroege middeleeuwen werden gebouwd door de Novgorodse Sopka-culturen (bijvoorbeeld de Sjoem-gora, die ook wel Peredolskaja sopka genoemd wordt).
- Het Graf van Oleg (Polaja sopka) bij Staraja Ladoga
- De Sjoem-gora of Peredolskaja sopka gezien vanuit het noordoosten