Sint-Andreaskerk (Velden)

De oorspronkelijke kerktoren, daterend uit circa 1300, was opgetrokken uit mergel, het priesterkoor dateert oorspronkelijk uit 1509 en de zijbeuken uit 1857. De kerk werd in 1933 afgebroken, waarna er een nieuwe kerk werd gebouwd door Jules Kayser, die een jaar later in gebruik werd genomen. Naast de kerk staat een Heilig Hartbeeld (1930). In 1945 werd de toren opgeblazen en de rest van de kerk werd zwaar beschadigd. In de twee volgende jaren werd de kerk hersteld in haar oude glorie, maar de toren werd pas in 1955 herbouwd.

Bepalend voor de monumentale waardering zijn enkele uit 1700 stammende beelden, twee barokke zijaltaren uit de 18e eeuw en neogotische preekstoel uit 1862. Het hoofdaltaar en de communiebanken stammen uit 1894. Het oorspronkelijke orgel stamt vermoedelijk uit de 18e eeuw, maar werd in 1937 vervangen door een nieuw orgel. Door oorlogsschade moest dit nieuwe orgel in 1948 worden gerestaureerd.

Tegen het einde van 1944 werd de Veldense kerk veelvuldig getroffen door granaten. Door kogelvuur viel de torenspits zwaar beschadigd naar beneden. Ook was de kerk in het daaropvolgende jaar veelvuldig het doelwit van plunderingen door Duitse soldaten. De rest van de kerk werd aan het einde van de oorlog uiteindelijk opgeblazen, nadat het hele dorp geëvacueerd was. Op 4 maart werd tussen de puinhopen van de voormalige kerk aan een zijaltaar de eerste heilige mis gehouden, die door 39 nog aanwezige dorpelingen werd bijgewoond. In totaal werd tien procent van de huizen in Velden door oorlogsgeweld verwoest.

Zie de categorie Sint-Andreaskerk, Velden van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.