Oorlog tussen Seleucus en Maurya

In 305 v.Chr. leidde keizer Chandragupta Maurya van het Mauryarijk een serie van veldtochten om de Macedonische satrapieën bij India te heroveren. Seleucus I Nicator vocht om deze gebieden te verdedigen en zijn invloed in het Mauryarijk uit te breiden. De oorlog tussen Seleucus en Maurya eindigde in een overwinning voor het Mauryarijk, wat ervoor zorgde dat Afghanistan en de Indusvallei geannexeerd werden in het Mauryarijk. Chandragupta verkreeg de controle over de gebieden die hij wilde krijgen, en trouwde zich in in het Seleucidische Rijk. Door dit conflict kwam het Mauryarijk op als een van de grootste machten van zijn tijd.

Oorlog tussen Seleucus en Maurya
Alexander de Grotes satrapieën in Noord-India
Datum305–303 v.Chr.
LocatieNoordwest India, vooral de Indusvallei
ResultaatBeslissende Mauryase overwinning
Strijdende partijen
Mauryarijk Seleucidische Rijk
Leiders en commandanten
Chandragupta Maurya Seleucus I Nicator
Troepensterkte
Onbekend Onbekend

Achtergrond

Chandragupta Maurya's Rijk in 320 v.Chr. Zijn dynastie zou later over het grootste deel van India heersen.

Chandragupta Maurya stelde zichzelf in 321 v.Chr. aan als heerser van Magadha. Hij besloot om het gebied van de Nandadynastie te veroveren. Hij vocht elf jaar tegen het rijk met succesvolle guerrillaveldtochten, en veroverde hun hoofdstad Patliputra. Dit leidde tot de val van dit rijk en de creatie van het Mauryarijk, onder leiding van keizer Chandragupta Maurya.

De staten van de Indusvallei en het hedendaagse Afghanistan maakten deel uit van het rijk van Alexander de Grote. Toen Alexander stierf, verdeelden de Diadochenoorlogen zijn rijk, omdat zijn generaals vochten voor de controle over Alexanders rijk. In de oostelijke gebieden was een van deze generaals, Seleucus I Nicator, bezig om ze in te lijven en er zijn rijk te installeren, dat later bekend werd als het Seleucidische Rijk. Dit gebied besloeg ook Alexanders veroveringen langs de Indusvallei.

Het opkomende en uitbreidende Mauryarijk kwam in conflict met Seleucus toen ze wilden uitbreiden naar de Indusvallei maar Seleucus deze gebieden wilde behouden.

De oorlog

Chandragupta Maurya vocht met Seleucus in de Indusvallei en de regio van Gandhara, een rijk koninkrijk dat enkele jaren eerder onderworpen was door Alexander de Grote. De Maurya's waren zeer succesvol in hun veldslagen tegen de Macedonische legers. Hoewel de Indiërs minder soldaten hadden dan de Macedoniërs, hadden deze laatsten veel tegenslagen te verduren. De Indische infanterie, cavalerie, strijdwagens en oorlogsolifanten waren goed uitgerust met goede wapens en metalen harnassen. De Macedoniërs droegen ook metalen harnassen, maar deze waren inferieur ten opzichte van de Maurya's. De oorlogsolifanten speelden een grote rol in het verslaan van Seleucus, want de Macedoniërs hadden niets om hen te weerstaan. Seleucus had enkel zware infanterie, wat zijn leger traag maakte, terwijl Chandragupta Maurya zowel zware als lichte infanterie had die zeer effectief waren om de vijandelijke legers te verslaan. De Indische boogschutters waren ook zeer bekwaam en veroorzaakten zware verliezen in Seleucus' leger. De Macedonische falanx was niet effectief tegen de Indische formatie en dankzij het militair genie van Chandragupta Maurya konden de Macedoniërs de Indiërs niet tegenhouden. Op het einde van de oorlog was het Macedonische leger bijna vernietigd en zo wonnen de Maurya's de oorlog beslissend. Seleucus Nicator accepteerde de nederlaag en gaf de volledige regio van Hindoekoesj, Punjab en Afghanistan over aan Chandragupta Maurya. Op hetzelfde moment breidde Chandragupta Maurya zijn gebied ook nog eens uit in het Hoogland van Dekan.[1]

Volgens de Romeinse historicus Appianus sloot Seleucus ook een huwelijk af met Chandragupta Maurya, om de mogelijkheid van nieuwe oorlogen te vermijden. Seleucus kreeg 500 oorlogsolifanten in ruil als een bruidsschat, toen Chandragupta Maurya trouwde met zijn dochter. De olifanten zouden een grote hulp blijken te zijn in de volgende conflicten, en bereikten hun climax in de Slag bij Ipsus.

Als vredesonderhandelaar had Seleucus Megasthenes gezonden. Hij maakte verschillende reizen naar het Mauryarijk, en schreef er een boek over.

Voor Seleucus was het een vernederende nederlaag, hij verloor de oorlog omdat het Mauryase leger meer gedisciplineerd en beter georganiseerd was dan dat van hem. De oorlog beïnvloedde de Diadochenoorlogen in het westen. Met de oorlogsolifanten die hij had gekregen van de Maurya's, kon Seleucus zijn rivaal, Antigonos I verslaan in de slag bij Ipsus. Nadat hij Antigonos' gebieden aan die van hem had toegevoegd, stichtte Seleucus het Seleucidische Rijk, wat een grote macht zou blijven in het Middellandse-Zeegebied en het Midden-Oosten tot 64 v.Chr.

Bronnen

Noten

  1. R.G. Grant: Commanders pg. 49
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.