Scouting

Scouting, waarvan de leden ook scouts genoemd worden, is een door Robert Baden-Powell opgerichte internationale jeugdorganisatie. Voor de fusie van alle scoutingorganisaties in 1973 werden in Nederland de termen "padvinderij" en "verkennerij" gebruikt. De term padvinderij is in Nederland niet meer in gebruik.[1]

Scouting
Een scoutinggroep
Geschiedenis
Opgericht1907
OprichterRobert Baden-Powell
Structuur
WerkgebiedWereldwijd
Typejeugdbeweging
MottoBe Prepared (Wees Voorbereid)
Aantal leden42.000.000
Portaal    Scouting

Wereldwijd is scouting de grootste jeugd- en jongerenorganisatie met in 2011 zo'n 60 miljoen leden verdeeld over 223 landen.[2][3] In Nederland wordt scouting vertegenwoordigd door Scouting Nederland en in België door de Gidsen- en Scoutsbeweging in België en door de Europascouts - België. De meeste scoutingfederaties in de wereld zijn verenigd in de overkoepelende World Organization of the Scout Movement (WOSM) en/of World Association of Girl Guides and Girl Scouts (WAGGGS).

In veel landen wordt nog onderscheid gemaakt tussen Verkenners en Gidsen. Dit zijn respectievelijk de jongens- en meisjesverenigingen. De activiteiten zijn vaak min of meer hetzelfde en in veel landen zijn er inmiddels gemengde verenigingen of speltakken. In Nederland zijn er voornamelijk gemengde verenigingen en de landelijke organisatie heeft alleen nog maar gemengde programma's. Er zijn verenigingen die het programma apart aanbieden voor jongens en meisjes. Kinderen vanaf 5 jaar kunnen lid worden bij lokale scoutinggroepen. De jeugdleden (5 - 18 jaar) worden begeleid door vrijwilligers. Door Scouting Nederland worden trainingen aangeboden die ervoor zorgen dat deze vrijwilligers bekwaam zijn in het omgaan met kinderen van verschillende leeftijden.

Spel van Verkennen

Het belangrijkste doel van scouting is het aanleren van zelfstandigheid. Deze zelfstandigheid wordt aangeleerd door middel van uitdagingen, bij voorkeur in de natuur. Daarbij leren de scouts om samen te werken en leiding te geven, doordat ze in kleine vaste groepjes werken met hun eigen aanvoerder. Verder heeft scouting als principes een zelfstandige manier waarop scouts werken, leren door interesse in plaats van competitie en nadruk op het individu in plaats van de groep.

Tezamen wordt dit de scoutmethode genoemd, die door Baden-Powell is ontworpen. De pedagogische doeleinden behoren voor de scout verborgen te zitten in een aantrekkelijk spel. Scouting kent ook een aantal morele regels, vooral gebaseerd op hulpvaardigheid. Omdat echte survival in de praktijk van een moderne samenleving moeilijk is uit te voeren, ligt de nadruk in de praktijk op een breed aanbod van spelen, activiteiten en sporten.

Scouting heeft als thema het leven van avonturiers als verkenners (landscouts), zeelieden (zeescouts) of vliegeniers (luchtscouts), maar gebracht als spel. Ook zijn er in Nederland ruitergidsen, scoutinggroepen die naast scouting ook paardrijden. En de Blauwe vogels, scouting voor kinderen en volwassenen met een beperking (in België AKABE genoemd). Een deel van dit thema bestaat uit het meest herkenbare onderdeel van scouting: het uniform. Deze bestaat meestal uit een blouse of trui, een scoutingdas en insignes voor behaalde vaardigheden. De kleur van de blouse hangt in Nederland af van de speltak en in Belgiē meestal van de scoutingfederatie. In deze landen heeft iedere lokale groep zijn eigen daskleur en -patroon.

Geschiedenis

Als militair commandant werd Robert Baden-Powell beroemd nadat hij tijdens de Tweede Boerenoorlog een lange belegering van Mahikeng in Zuid-Afrika volhield tegenover een groter Boerenleger onder Piet Cronjé. Hij was een specialist in militair verkennen en jongens speelden dit na met een klein zakboekje waarin hij erover schreef.

Terug in Engeland werd er druk op hem uitgeoefend om hier een jongensspel van te maken. Toen hij te gast was bij de Engelse jeugdorganisatie "the Boys' Brigade" zag hij hoeveel leden die had en dat ouderen bereid waren hun tijd te geven als leider. Het militaire marcheren met houten geweertjes beviel hem niet. Omdat dit de jongens zou vervelen, suggereerde hij dat ze met een ander spel meer jongens zouden trekken. De leider van de The Boys' Brigade vroeg hem een voorstel.

Twee jaar later werkte Baden-Powell onder druk van zijn uitgever (aan spelboeken viel geld te verdienen) zijn ideeën uit. Hij gebruikte delen van zijn vorige boeken, las literatuur over ander jeugdwerk en nam ideeën over, zoals van de "The Woodcraft Indians" van de Canadees Ernest Thompson Seton.

Om zijn opzet te testen, organiseerde hij van 1-8 augustus 1907 het eerste scoutingkamp op Brownsea Island. Daarna kwam het boek uit in losse afleveringen: Scouting for Boys (Verkennen voor jongens) met als ondertitel A Handbook for Instruction in Good Citizenship Through Woodcraft. Het was een spelplan voor jeugdorganisaties. Overal in Engeland , maar ook daarbuiten, begonnen groepjes jongens zelf groepen op te richten. Hierdoor werd Baden-Powell gedwongen om een eigen scoutingorganisatie op te richten. In de daarop volgende jaren breidde scouting zich uit naar de rest van Europa en de wereld.

Het boek benadrukt eigenschappen als vaderlandslievendheid, hulpvaardigheid en onbaatzuchtigheid, burgerzin, moed, vindingrijkheid, discipline en improvisatievermogen. Op moderne lezers maakt het soms een gedateerde indruk omdat de wetenschappelijke en geneeskundige principes achterhaald zijn. De benoemde normen en waarden en later voor leiders beschreven manier om met jongeren om te gaan (de scoutmethode) spelen in het huidige scouting echter nog steeds een rol. Het boek is een mengeling van uittreksels uit jongensboeken, verhalen, tips en trucs, kampeer- en spoorzoekervaardigheden en aanwijzingen voor begeleiders.

Hedendaagse scoutinggroepen nemen meer afstand van vaderlandsliefde en discipline, en richten zich ook op het leren kritisch te zijn naar de maatschappij, alsmede een open houding aan te nemen jegens andersdenkenden.

Leeftijdsgroepen

Oorspronkelijk had Baden-Powel een groep jongens van 11 tot 17 jaar, maar inmiddels is scouting ook voor meisjes en meerdere leeftijden.

In de meeste landen is scouting ingedeeld in leeftijdsgroepen ongeveer volgens onderstaande tabel. Elke organisatie heeft een eigen preciezere leeftijdsindeling en benaming.

leeftijd
  • tot 7-8 jaar
  • 7-8 tot 10-12 jaar
  • 10-12 tot 15-16 jaar
  • 15-16 jaar tot 18 jaar
  • vanaf 18 jaar
Scouting Guiding
  • Rainbow Guides
  • Kabouters
  • Gidsen
  • Senior Gidsen
  • Rangers

Traditionele organisaties hebben vaak een ongesplitste Scouts/Gidsen leeftijdsgroep van 11 tot 17 jaar. Bij veel organisaties heeft de Rovers/Rangers leeftijdsgroep een maximumleeftijd met soms een aparte leeftijdsgroep voor volwassenen.

Internationale samenwerking

De meeste scoutsverenigingen in de wereld zijn verenigd in de overkoepelende World Organization of the Scout Movement (WOSM) en/of World Association of Girl Guides and Girl Scouts (WAGGGS). De WOSM richt zich op scouting voor jongens en gemengde scouting.[4] De WAGGGS richt zich op scouting voor meisjes. Binnen de WOSM en de WAGGGS werken een aantal Scoutingorganisaties nog samen in op geloof gebaseerde verbanden zoals de Wereldvereniging van Katholieke Scouts (ICCS) of op taal gebaseerde zoals de Comunidade do Escutismo Lusófono voor Portugeestalige scouting. Naast de WOSM en de WAGGGS bestaat nog de International Scout and Guide Fellowship (ISGF) voor oud-leden van de WOSM en de WAGGGS. Daarnaast bestaan er nog enkele kleine wereldorganisaties, die niet samenwerken met de WOSM en de WAGGGS: Confédération Européenne de Scoutisme (CES), Order of World Scouts (OWS), Union Internationale des Guides et Scouts d'Europe (UIGSE-FSE), World Federation of Independent Scouts (WFIS) en World Organization of Independent Scouts (WOIS).

Internationale activiteiten

Om de vier jaar wordt de internationale versie van de Jamboree gehouden: de Wereldjamboree. Ook wordt ieder jaar over de hele wereld in het derde weekend van oktober een JOTA (Jamboree on the Air) gehouden, waarbij scouts contact met elkaar maken via korte golf zendapparatuur. De internetversie van de JOTA wordt de JOTI (Jamboree On The Internet) genoemd, waarbij scouts via het wereldwijde netwerk contact met elkaar leggen. Voorts kennen Waterscouts een Nawaka, waarbij groepen vanuit de hele wereld elkaar op het water treffen.

Nederland

In Nederland werd voor 1973 scouting in algemene en protestantse kringen 'padvinderij' en in katholieke kringen 'verkennerij' genoemd, tegenwoordig zijn de termen padvinderij en verkennerij verouderd en spreekt men over scouting. Bijna alle scoutinggroepen zijn aangesloten bij Scouting Nederland. De vereniging ontstond op 6 januari 1973 uit een fusie tussen de toenmalige verenigingen: De Nederlandse Padvinders, De Katholieke Verkenners, Het Nederlandse Padvindstersgilde en De Nederlandse Gidsen,

België

In België spreekt men in plaats van scouting meestal over de scouts. Scouting is in België grotendeels opgesplitst naar de federale structuur van het land.

De WOSM en WAGGGS scoutingorganisaties zijn ondergebracht in één landelijke parapluorganisatie (The Guides and Scouts Movement of Belgium / De Gidsen- en Scoutsbeweging in België / Le Guidisme et Scoutisme en Belgique) om zo lid te mogen zijn van deze wereldorganisaties.

Eén scoutsbeweging is aangesloten bij de Internationale Unie van de Europascouts en -gidsen (UIGSE-FSE) en heeft leden in alle landsdelen van België:

Dankzij de internationale instellingen in België zijn er diverse internationale scoutinggroepen voor anderstaligen zoals Amerikaanse[5], Britse[6], Finse[7], Poolse en Noorse groepen.

Kritiek

Al vanaf het begin is scouting verweten militaristisch te zijn of zelfs als heimelijk doel te hebben om jongens op te leiden voor het leger. Baden-Powell heeft dit in de eerste Scouting for Boys al tegengesproken. Zijn scouting was juist een antwoord op de militaristische Boy's Brigade. De redenen waren:

  • Het zou de jongens op den duur gaan vervelen
  • De ouders zouden het niet accepteren (er was een pacifistische stroming in die tijd)
  • Een belangrijk probleem was dat de scoutmethode (individu boven de groep, zelfbestuur door jongens, geen dril, geen vaste opleidingseisen, hulp voor anderen) dwars op de militaire methode stond.

Het is een misverstand dat scoutinggroepen zouden marcheren - Baden-Powell had dit verboden - en dat het boek Verkennen voor Jongens een omgewerkt boek over militair verkennen zou zijn (dit was slechts een klein handboekje). Baden-Powell heeft wel diverse uiterlijke zaken gebruikt zoals het uniform en de insignes, maar niet in militaire vorm.

Scouting werd tevens seksuele preutsheid verweten. De wet "een scout is rein in gedachte, woord en daad" heeft scouting dit imago bezorgd. In zijn tijd was Baden-Powell echter juist vooruitstrevend. Als praktisch natuurmens vond hij seks natuurlijk en niet zondig. Hij verafschuwde de preutsheid waardoor de maatschappij voorlichting aan jongeren onthield. Dat moest scouting desnoods maar doen en dus gaf hij voorlichting in zijn boeken. Er waren een paar redenen waarvoor hij tegen te uitbundige seks waarschuwde: de maatschappij accepteerde het niet, het gevaar voor seksuele ziekten en de eerlijkheid tegenover vrouwen. In die tijd moest een meisje maagdelijk zijn bij haar trouwen, een jongen niet. Dus vroeg hij de jongens: "eis je van haar wat je zelf niet geven kan"? Baden-Powell was wel lange tijd een sterk tegenstander van zelfbevrediging omdat in zijn tijd werd gedacht dat dit slecht was voor de gezondheid. Toen hij later begreep dat dit niet zo was, vond hij het veel minder bezwaarlijk. In de praktijk had scouting de seksuele moraal van zijn tijd. In sommige landen was deze dan ook strenger, zoals bij Boy Scouts of America, waar openlijk homoseksuele scoutsleiders werden geweerd.

Samenhangend met het militaire imago zou scouting hiërarchisch zijn. Onderzoekers vinden in scouting echter juist anti-hiërarchische trekken, omdat de jongens zelfbestuur hadden terwijl de leider niet moet commanderen maar begeleiden.

Zie ook

Referenties

Zie de categorie Scouting van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.