Scheutbos

In de achtste eeuw was het Scheutbosgebied een steenkoolbos. 400 jaar later was het bijna helemaal ontgonnen en werd het landbouwgebied. In de Middeleeuwen vond er een belangrijke slag plaats: de Graaf van Vlaanderen versloeg er in 1356 de Brusselse troepen. Op kaarten uit 1775 is het gebied te zien als een bosrijk gebied waar twee riviertjes, de Molenbeek en de Leibeek, de vochtige weiden en hellingen doorkruisen. Vanaf de 19e eeuw begon echter de verstedelijking die pas in 1990 eindigde. Had de gemeente Molenbeek dit gebied niet in erfpacht gegeven aan het Leefmilieu Brussel, dan was het Scheutbos allicht volledig verdwenen.[2]

In het Scheutbospark kan men lijsters, merels, houtduiven, kraaien, spechten, goudhaantjes en bosmuizen vinden. Het park bevat onder meer orchideeën en knotwilgen. Sinds 2006 wordt een systematische telling uitgevoerd naar het aantal organismen dat voorkomt in het Scheutbos. In 2013 kwamen 2119 verschillende planten en dieren voor in het gebied.[3] Waar het park vroeger bestond uit een spontane moestuintjes en verwilderde grasweiden, vervult het nu nog op een meer geordende manier zowel een sociale als ecologische functie. De moestuintjes mochten blijven bestaan en de Leibeek werd deels weer bovengronds gehaald. Hierdoor werd de fauna en flora, typerend voor vochtige gebieden, rijker en beter zichtbaar. De grote knotwilgen bleven staan omdat ze typerend zijn voor het landschap.[2] Natuurpunt heeft vijf Schotse Gallowayrunderen geïntroduceerd op een van de weiden.[4]

• 
  Hellingen en herfstkleuren
• 
  Moeras aan de Leibeek
• 
  Plankenpad over moerassig gebied
• 
  Uitzicht op Molenbeek
• 
  Typerende weide met inheemse koeien
• 
  Galloway rund in het Scheutbos