Racing Club Harelbeke

De club ontstond in januari 1930 als Sportvereeniging Ingelmunster en sloot zich aan bij de Belgische Voetbalbond onder stamnummer 1574. In de eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog was de club inactief. Daarentegen speelde in Ingelmunster ook Football Club Naaipander Boys Ingelmunster, dat in 1941 was opgericht en was aangesloten bij het Katholiek Vlaamsch Sportverbond, een met de KBVB concurrerende amateurbond. In 1943 wilde deze club als Olympic Ingelmunster toetreden tot de Belgische Voetbalbond. Uiteindelijk nam het bestuur van deze club het verdwijnende SV Ingelmunster over, dat omgedoopt werd tot Sportvereeniging Olympic Ingelmunster en zo verder speelde bij de Belgische Voetbalbond. In 1957 werd de club koninklijk. Olympic speelde op terreinen in de Heirweg Noord en had rood-geel als kleuren.

In 1945 was in Ingelmunster ook Football Club Molen Sport Ingelmunster aangesloten bij de voetbalbond, onder stamnummer 4254 en had blauw-wit als kleuren. Molen Sport speelde achter het café 't Molentje. Deze club diende echter in de zomer van 1961 zijn ontslag in en men ging in de gemeente samen verder binnen één voetbalclub. Olympic wijzigde in 1962 dan ook zijn naam in Koninklijke Sportvereniging Ingelmunster. Het team speelde in rood-gele kleuren.

De club maakte eind de jaren 90 een steile opgang. In 1996 speelde de club met 15 punten voorsprong kampioen in Eerste Provinciale. In 1997 eindigde Ingelmunster al op een tweede plaats in Vierde Klasse A, en kon dankzij de eindronde promoveren. Het eerste seizoen in Derde Klasse A werd de ploeg onmiddellijk weer tweede, maar kon in de eindronde een promotie naar Tweede Klasse niet afdwingen. Nog een seizoen later, in het seizoen 1998-'99, werd Ingelmunster echter kampioen in Derde Klasse A en promoveerde zo toch naar Tweede Klasse. Het volgende seizoen, 1999-2000, werd Ingelmunster direct zesde in Tweede Klasse, en kon aan de eindronde deelnemen. Deze werd echter door La Louvière gewonnen, Ingelmunster werd tweede en miste zo de promotie. In 2001-02 eindigde Ingelmunster tweede in de Tweede Klasse, en het kon opnieuw aan de eindronde deelnemen. De ploeg verloor zijn zesde en laatste wedstrijd van deze eindronde met 2-1 van RAEC Mons en zo eindigde Ingelmunster op slechts twee puntjes van RAEC Mons. Ingelmunster eindigde zo op een derde plaats in de eindronde en miste opnieuw nipt de promotie naar Eerste Klasse, slechts enkele jaren nadat de club nog in Provinciale speelde.

De club fusioneerde in 2002 (officieus) met het nabijgelegen KRC Zuid-West-Vlaanderen, voorheen bekend als KRC Harelbeke. De nieuwe club speelde verder met het stamnummer 1574 van Ingelmunster onder de naam KSV Ingelmunster Zuid-West. De clubkleuren werden de kleuren van beide vorige clubs, rood-geel-paars. De ploeg ging spelen in het Forestiersstadion van Harelbeke. Het eerste seizoen werd de fusieclub slechts 15de op 18 ploegen in Tweede Klasse. In 2003 werd de naam Sporting West Ingelmunster-Harelbeke (afgekort S.W.I. Harelbeke of Sporting West), de ploeg werd 16de en moest een eindrondespelen met enkele derdeklassers. Daarin verloor men van KV Kortrijk, en degradeerde men zo naar Derde Klasse. Voor sommige supporters was bovendien deze stap naar Harelbeke te groot, en in Ingelmunster werd met OMS Ingelmunster een nieuwe club opgericht.

In 2004 en 2005 eindigde SWI Harelbeke in de middenmoot. In april 2006 viel de club slecht nieuws te beurt toen geldschieter Willy Callens zich terugtrok. Bijna de hele kern vertrok en nieuwbakken trainer Nick Bonte stond voor de ondankbare taak om uit een hoop jeugdspelers en inderhaast aangetrokken spelers een competitief geheel te smeden. Het enthousiasme van Harelbeke was bewonderenswaardig, maar de club behaalde slechts 22 punten en eindigde veertiende. SWI Harelbeke werd verwezen naar de barrages. Harelbeke verloor er met 2-4 van Excelsior Veldwezelt en zakte naar Vierde Klasse in 2007. De club bleef slecht presteren en eindigde ook daar als laatste. Harelbeke degradeerde opnieuw en speelde zo in 2008 na 12 jaar nationaal voetbal weer in de provinciale reeksen. De naam van de club werd opnieuw gewijzigd in Sporting West Harelbeke.

In Eerste Provinciale speelde SW Harelbeke een knap seizoen en werd tweede na kampioen BS Poperinge. De ploeg mocht zo de eindronden spelen, die men winnend afsloot na winst tegen Bredene en Varsenare. De ploeg mocht zo deelnemen aan de Interprovinciale Eindronde, voor een ticket naar Vierde Klasse. Harelbeke won thuis met 5-2 van Londerzeel SK en steeg zo in 2009 na een jaar provinciaal terug naar Vierde Klasse. Het verblijf was er echter van korte duur en op het einde van seizoen 2009/10 zakte men opnieuw naar Eerste Provinciale.

In Eerste Provinciale trof men ditmaal OMS Ingelmunster aan, de club die na het vertrek SWI Ingelmunster uit de gemeente was opgericht en ondertussen was opgeklommen tot op het hoogste provinciale niveau. OMS Ingelmunster stond de laatste maanden van de competitie lang aan de leiding, maar SW Harelbeke naderde tot op een punt voor de slotspeeldag. Ingelmunster verloor zijn laatste wedstrijd tegen Zwevegem Sport, Harelbeke won en sprong zo in extremis nog over Ingelmunster om de titel te behalen. Na een jaar in Eerste Provinciale promoveerde de club zo in 2011 weer naar Vierde Klasse.

In 2016 wijzigde de club haar naam in Racing Club Harelbeke, en nam zo nog meer de identiteit over van het anderhalf decennium eerder verdwenen KRC Harelbeke.

In het seizoen 2006/07 kwam de club in het nieuws doordat een plaatselijk cafébaas, Michaël Miete Callewier (1970) mocht meedoen in het eerste elftal. Callewier is uitbater van het café 'The Comix', dat gevestigd is in Harelbeke, en groot fan van SWI Harelbeke. Op 22 april 2006 en met een leeftijd van 36 jaar mocht hij meespelen met zijn favoriete club in het competitieduel tegen Verbroedering Geel. Hij had een weddenschap gewonnen tegen het clubbestuur. Callewier verkocht honderd abonnementen, en mocht als tegenprestatie in het eerste elftal spelen. Deze ludieke actie was het gevolg van financiële problemen bij Harelbeke. Het verloor de wedstrijd met 0-6, en zou een paar weken later degraderen. Callewier speelde een halve wedstrijd, en kon als spits weinig doen. Het zou voor hem bij dit eenmalig optreden blijven.[2]

• Officiële website