Rugvlekweekschildpad
De rugvlekweekschildpad[1] (Cyclanorbis elegans) is een schildpad uit de familie weekschildpadden (Trionychidae).[2] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1869. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Baikiea elegans gebruikt.
| Rugvlekweekschildpad IUCN-status: Kritiek (2016) | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Soort | ||||||||||||||
| Cyclanorbis elegans Gray, 1869 | ||||||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||||||
Rugvlekweekschildpad op  | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Uiterlijke kenmerken
De maximale schildlengte is ongeveer 60 centimeter, het schild is relatief rond van vorm en heeft een bruine kleur.[3] De onderzijde van de schildrand is voorzien van vele kleine gele tot lichtgroene vlekjes. Jongere exemplaren hebben een kleine kiel op het midden van het schild en vele rijen stekelachtige bultjes op het rugschild, die met de jaren vervagen en bij oude exemplaren zijn verdwenen. De juvenielen zijn ook feller van kleur en hebben een groen schild met gele vlekken. Ook deze kleuren vervagen met de tijd.
Algemeen
De rugvlekweekschildpad komt voor in Afrika; Benin, Centraal-Afrikaanse Republiek, Ethiopië, Ghana, Kameroen, Nigeria, Soedan, Togo en Tsjaad. De habitat bestaat uit langzaam stromende wateren zoals rivieren en moerassen. Over de biologie en levenswijze is vrijwel niets bekend.
Bronvermelding
|