Rosse plevier
De rosse plevier (Charadrius obscurus) is een waadvogel uit de familie van plevieren (Charadriidae). Het is een bedreigde, endemische vogelsoort in het zuiden van Nieuw-Zeeland
| Rosse plevier IUCN-status: Bedreigd[1] (2014) | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Charadrius obscurus Gmelin, 1789 | ||||||||||||
Afbeeldingen Rosse plevier op  | ||||||||||||
Rosse plevier op  | ||||||||||||
| ||||||||||||
Kenmerken
De vogel is 25 cm lang en de grootste soort uit het geslacht Charadrius. De vogel heeft een wit voorhoofd, witachtige onderdelen en er loopt een donkere streep door het oog met daarboven een lichte wenkbrauwstreep die doorloopt tot het achterhoofd. In de broedtijd heeft het mannetje een roodbruine buik, bij het vrouwtje is het meer een rozige waas. De snavel is zwart en vrij fors, de poten zijn grijs.[2]
Verspreiding en leefgebied
Deze soort is endemisch in Nieuw-Zeeland en telt twee ondersoorten:
- C. o. aquilonius: Zuidereiland.
- C. o. obscurus: Stewarteiland.
Vroeger had de vogel een veel groter verspreidingsgebied op beide eilanden. De vogel ging binnen 40 jaar met 80% in aantal achteruit (circa 4% per jaar). De vogel broedt nog maar op een paar plaatsen op kale heuveltoppen of schaars begroeide, open hoogvenen.[2]
Status
De rosse plevier heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2014 door BirdLife International geschat op 160 tot 190 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af. Het broedsucces wordt sterk verminderd door predatie door ingevoerde hermelijnen, katten en mogelijk ook ratten maar bovendien door inheemse predatoren als de kelpmeeuw. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|