Rosa van Lima

Rosa van Lima werd geboren als Isabel Flores de Olivia als tiende kind in een arm Spaans gezin. in 1590 kon ze als vierjarige lezen zonder dat iemand haar dat had geleerd. Na lectuur over Catharina van Siena besloot ze deze in 1461 heilig verklaarde Italiaanse na te volgen en haar leven aan God op te dragen.

Toen ze twintig jaar oud was trad ze in bij de derde orde van de dominicanessen. Als kloosternaam koos zij Rosa. In haar stad was er geen klooster en daarom trok ze zich terug in een hermitage achterin de tuin van haar ouders voor gebed en zelfkastijding. Ze leidde een zeer ascetisch leven en zette zich in voor wezen, ouderen en zieken. Rosa was bevriend met de heilige Martinus van Porres.

In 1617 is ze op 31-jarige leeftijd gestorven na een lange lijdensweg die eindigde in verlamming.

In 1667 werd ze zalig verklaard door paus Clemens IX en op 12 april 1671 heilig verklaard door paus Clemens X. Haar vaste iconografie toont haar met een metalen kroon verborgen onder rozen en een ijzeren ketting om haar middel. Haar feestdag was eerst 30 augustus, maar tegenwoordig 23 augustus.

Rosa is de patroonheilige van Peru, Noord- en Zuid-Amerika en de Filipijnen. Rosa zou in 1671 - dus in het jaar van haar heiligverklaring - Sittard van de zwarte pest hebben bevrijd en is de beschermheilige van de stad waar ook een kapel, een processie en een kermis inclusief festival naar haar genoemd zijn. Hoewel het "algemeen bekend" is dat Rosa de stad voor de pest behoedde, ligt de werkelijkheid dichter in de buurt van het behoeden voor, een toen heersende, dysenterie-epidemie.[1] Ook is Rosa de patrones van tuinmannen en bloemisten. Haar hulp wordt ook ingeroepen bij familieruzies en verwondingen.

In Peru wordt Rosa onder meer herdacht met een afbeelding op de hoogste muntuitgave van het land, namelijk op het biljet van 200 soles.

• 
  Sint-Rosakapel in Sittard