Roland Cambier

Nadat hij in zijn jeugd eerst atletiek (polstokspringen en verspringen) had beoefend ontdekte hij op 32-jarige leeftijd het jūdō.[1]

In de jaren’50 startte hij met de jūdō-club in Roeselare. Het zou tot 1959 duren vooraleer de Roeselaarse Judovereniging echt erkend werd en een volwaardig bestuur had. Roland Cambier was er de trainer. De vereniging was toen actief in de zalen van het ACW. De vereniging sloot in 1962 aan bij de Belgische Judobond en kende al snel succes.[2] Daarnaast stond hij mee aan de wieg van de jūdō-clubs in Ingelmunster, Izegem en Tielt. Heel wat jūdō-clubs in de regio zouden Cambier vragen om bij de oprichting van hun club de nodige bijstand te geven, vooral op technisch en sportief vlak. Zo was hij onder meer betrokken bij de jūdōclubs van Moorslede, Ingelmunster en Ronse.[1]

In 1963 werd Cambier te Elsene Belgisch kampioen jūdō in de klasse 2^de dan.[3] Verschillende van zijn leerlingen haalden een hoog niveau, en een aantal onder hen brachten het later eveneens tot Belgisch kampioen.

Na zijn wedstrijdloopbaan bouwde Cambier een succesvolle carrière uit als scheidsrechter, en bracht het uiteindelijk tot internationaal scheidsrechter.

Overeenkomstig zijn success kon Cambier in de loop der tijden opklimmen binnen het jūdō-graduatiesysteem. Hij werd een van de eerste Vlaamse 5^de dan-houders, en werd achtereenvolgens de eerste Vlaamse 6^de dan- (1982), 7^de dan- (1992), en 8^ste dan-graadhouder (2002).[4]

In de verkiezing van 'Het talent van Roeselare' of de grootste Roeselarenaar in 2013, werd hij elfde.[5]

In november 2015 behaalde Cambier als eerste Vlaming, en als derde Belg ooit, de hoge jūdō-graad van 9^de dan.[4] In België gingen enkel de Walen Théo Guldemont (2007)[6][7] en Robert Plomb (2012)[8] hem hierin vooraf. Sinds 2017 deelt Cambier in Vlaanderen deze graad met de Limburger Valère Steegmans.[9][10]