Rode hoornpapaver

De rode hoornpapaver (Glaucium corniculatum) is de botanische naam van een eenjarige of tweejarige plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae). Het is een plant van open grond, in gebergten op hellingen tot 1600 m hoogte. De plant komt van nature voor in Zuidwest-Europa, op het Iberisch Schiereiland, in Zuidwest-Azië en in Noord-Afrika. In Noord-Amerika is de soort geïntroduceerd en wordt als geïmporteerd onkruid beschouwd.

Rode hoornpapaver
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Orde:Ranunculales
Familie:Papaveraceae (Klaproosfamilie)
Geslacht:Glaucium
Soort
Glaucium corniculatum
(L.) Rudolph (1781)
Afbeeldingen Rode hoornpapaver op Wikimedia Commons
Rode hoornpapaver op Wikispecies
Portaal    Biologie

De tot 50 cm hoge plant heeft aan de vertakte stengels tot 25 cm lange grijsgroene bladeren. Deze bladeren zijn zeven- tot negenvoudig gelobd.

De rode, soms oranje bloemen hebben 5 cm grote kroonbladen en 1,5–3 cm grote kelkbladen, die bij het begin van de bloei afvallen. De kroonbladen hebben vaak een tot 4 cm grote zwarte vlek aan de voet. De doosvrucht is recht of licht gebogen. De bloeiperiode valt aan het eind van de lente en het begin van de zomer.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Glaucium corniculatum op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.