Robert Broom

In 1892 kwam Broom in Australië. In 1895 beschreef hij Burramys parvus, een dwergbuidelmuis, op basis van een fossiele vondst in Nieuw-Zuid-Wales. Zeventig jaar later werd voor het eerst een levend exemplaar van deze soort waargenomen.

Broom kwam in 1897 aan in de Westkaap. Van 1903 tot 1910 hij professor in de Geologie en Zoölogie aan de Universiteit van Stellenbosch. Vervolgens was Broom werkzaam bij het Iziko South African Museum in Kaapstad. Zijn veldwerk deed Broom met name in de Karoo. Tijdens zijn studies naar uitgestorven gewervelde diersoorten, met name uit de Therapsida, uit het Perm en Trias in de Karoo, was hij eveneens als arts werkzaam. Broom beschreef 369 holotypes van therapsiden, waaronder dat van Moschops, Lycaenops en Procynosuchus.

Vanaf 1934 was Broom werkzaam voor het Transvaal Museum in Pretoria. Veldwerk deed hij in het gebied dat bekendstaat als Wieg van de mensheid met de locaties Sterkfontein, Kromdraai en Swartkrans. Samen met John Robinson ontdekte hij bij Sterkfontein een schedel van 2,5 miljoen jaar oud van een mensachtige. De schedel werd toegeschreven aan Plesianthropus transvaalensis en het kreeg de bijnaam "Mevrouw Ples". Inmiddels blijkt de schedel te behoren aan Australopithecus africanus en betreft het bovendien vermoedelijk een man.