Rietzanger

Rietzanger; IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Aves (Vogels)
Orde:	Passeriformes (Zangvogels)
Familie:	Acrocephalidae
Geslacht:	Acrocephalus
	Soort
	Acrocephalus schoenobaenus; (Linnaeus, 1758)
	Filmpje met zingende rietzanger
	Afbeeldingen Rietzanger op Wikimedia Commons
	Rietzanger op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Vogels

De rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) is een zangvogel uit de familie van Acrocephalidae.

Kenmerken

Het verenkleed van deze 12,5 cm lange trekvogel heeft een grijsbruine bovenzijde met donkerbruine vlekken en strepen. De poten zijn bruin, de keel en kin zijn wit. De onderzijde, de flanken en de stuit zijn geelbruin. De wenkbrauwstreep is lichtgeel tot wit.

Leefwijze

Het voedsel bestaat uit insecten, larven en eieren.

Voortplanting

Territoriumgedrag

Mannelijke rietzangers bezetten na aankomst in het broedgebied een territorium. Hierbij geldt dat vroeg aangekomen individuen de kwalitatief betere territoria bemachtigen.[2] Territoriale mannetjes vestigen de aandacht op zich door zang en baltsvluchten.

De vrouwtjes kiezen een partner op basis van verschillende afwegingen, daaronder zangrepertoire, baltsgedrag en de kwaliteit van het territorium.[3] Zodra een vrouwtje zich aan een mannetje heeft gebonden, wordt deze door het mannetje gevolgd totdat zij een compleet legsel heeft. Een deel van de mannen vestigt vervolgens een nieuw territorium om opnieuw een vrouwtje aan zich te binden.[4] Het nieuwe territorium wordt veelal niet ver van het oorspronkelijke gevestigd. De mannen houden daarbij het broedverloop in het 1e territorium in de gaten, en helpen bij het voeren van de jongen zodra de eieren zijn uitkomen.

Legsel

Het legsel bestaat uit vijf tot zes witte tot grijsgroene eieren met bruine vlekjes.

Verspreiding en leefgebied

Rietzangers komen tijdens het broedseizoen in vrijwel geheel Europa voor, met uitzondering van Ierland, Noord-Frankrijk en Scandinavië.

Het habitat bestaat uit rietvelden en -landen met moerasplanten, soms ook in struikgewas.

Status in Nederland en Vlaanderen

Volgens SOVON steeg in de periode 1990-2007 het aantal broedende rietzangers in Nederland met meer dan 5% per jaar. Dit gebeurde na een grote inzinking in de periode 1965-1985.[5] Rond 2007 broedden er ongeveer 22.500 paar. Vooral in West-Nederland verbeterde de stand van de rietzanger.[6] In Zuid- en Oost-Nederland en het binnenland van Vlaanderen is de vogel na de inzinking van 1965-1985 nog nauwelijks teruggekeerd. De rietzanger is in 2004 op de Vlaamse Rode Lijst als bedreigd gezet, maar komt nog wel in redelijk aantal voor in de kustpolders.[7] De soort staat als niet bedreigd op de internationale Rode Lijst van de IUCN.[1]

Rietzanger
Rietzanger

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Rietzanger op de IUCN Red List of Threatened Species.
Zając, T.; Bielański, W. & Solarz, W. 2011. Territory choice during the breeding tenure of male sedge warblers. Behav. Ecol. Sociobiol. 65: 2305-2317
Buchanan, K., Catchpole, C.K.. 1997. Female choice in the sedge warbler, Acrocephalus schoenobaenus: miltiple cues from song and territory quality. Proc. R. Soc. Lond. B 264, 521-526
Zając, T.; Bielański, W. & Solarz, W. 2008. On the song resumption, polyterritorial behaviour and their population context in the Sedge Warbler. J Orntohol. 149: 49-57
Bijlsma, R.G., F. Hustings & C.J. Camphuysen, 2001. Avifauna van Nederland 2. ISBN 90-74345-21-2
SOVON Rietzanger: Verspreiding en aantalsontwikkeling in Nederland
INBO Rietzanger: Verspreiding, aantallen en trends in Vlaanderen

Nederlands Soortenregister beschrijving, naamgeving, afbeeldingen en bescherming
Kaarten met waarnemingen:

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Acrocephalus schoenobaenus op Wikimedia Commons.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[IUCN-1] (en) Rietzanger op de IUCN Red List of Threatened Species.

[2] Zając, T.; Bielański, W. & Solarz, W. 2011. Territory choice during the breeding tenure of male sedge warblers. Behav. Ecol. Sociobiol. 65: 2305-2317

[3] Buchanan, K., Catchpole, C.K.. 1997. Female choice in the sedge warbler, Acrocephalus schoenobaenus: miltiple cues from song and territory quality. Proc. R. Soc. Lond. B 264, 521-526

[4] Zając, T.; Bielański, W. & Solarz, W. 2008. On the song resumption, polyterritorial behaviour and their population context in the Sedge Warbler. J Orntohol. 149: 49-57

[5] Bijlsma, R.G., F. Hustings & C.J. Camphuysen, 2001. Avifauna van Nederland 2. ISBN 90-74345-21-2

[SOVON-6] SOVON Rietzanger: Verspreiding en aantalsontwikkeling in Nederland

[7] INBO Rietzanger: Verspreiding, aantallen en trends in Vlaanderen