Richard de Mos

Vanaf 11 maart 2010 is De Mos ook gemeenteraadslid van Den Haag. Eerst namens de PVV, later als onafhankelijk gemeenteraadslid en vanaf 2014 namens de Groep de Mos, nadat deze partij met een gezamenlijke lijst met de Ouderen Partij Den Haag drie zetels in de Haagse gemeenteraad behaalde.

Op 17 november 2010 kwam De Mos in opspraak nadat bleek dat hij ten onrechte op zijn curriculum vitae had gemeld dat hij schooldirecteur was geweest.[2] Daarbij meldde De Jonge Journalist dat De Mos letterlijk had gezegd schooldirecteur te zijn geweest.[3]

Op 6 juli 2012 werd de kandidatenlijst van de PVV gepresenteerd. Richard de Mos bleek door partijleider Wilders niet te zijn geselecteerd.[4] De Mos noemde de beslissing van Wilders "een mokerslag".[5] Hij probeerde Wilders ervan te overtuigen hem als lijstduwer op plaats 50 te zetten, maar toen dit niet lukte verliet De Mos de PVV-fractie in de gemeenteraad van Den Haag en keerde na de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 niet terug in het parlement.

In Den Haag richtte hij samen met oud-Tweede Kamerlid Willem van der Velden en oud-CDA-raadslid Wil Vonk Groep De Mos op.[6] De gezamenlijke lijst van de Groep de Mos met de Ouderen Partij Den Haag haalde bij de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2014 drie zetels. In 2018 haalde de Groep de Mos op eigen kracht acht zetels en werd het de grootste partij in de gemeenteraad. Nadat zijn partij op 7 juni 2018 toetrad tot het college van B&W werd De Mos wethouder van Economie, Sport, Buitenruimte (exclusief afvalverwerking en inclusief speelplaatsen), Binnenstad, Dierenwelzijn, Groen, Stadsentrees, Stadsdeel Escamp en 1e loco-burgemeester[7].

Op 1 oktober 2019 deed de Rijksrecherche huiszoeking in zijn kantoren in verband met een onderzoek naar corruptie bij het verlenen van nachtvergunningen.[8] Hierop trad De Mos, samen met partijgenoot Rachid Guernaoui, tijdelijk terug als wethouder.[9] De kwestie leidde er uiteindelijk toe dat het Haagse college een dag later ten val kwam.[10]

Op 2 oktober 2019 nam de gemeenteraad tevens een motie van wantrouwen aan tegen de teruggetreden wethouders.[11] Twee weken later, op 16 oktober, nam De Mos formeel ontslag als wethouder.[12] Hierna werd hij wederom fractievoorzitter in de gemeenteraad waar een fractiegenoot plaats maakte voor hem.[13]

Zakenman Atilla A., die De Mos als wethouder van de gemeente Den Haag zou hebben omgekocht om een nachtvergunning te krijgen voor een zalencentrum, was reeds verdachte in een onderzoek naar witwassen en illegaal gokken.[14][15]

Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2006 stond de Mos als tiende op de kandidatenlijst van de Partij voor de Vrijheid. Op 1 september 2009 volgde De Mos in de Tweede Kamer zijn partijgenoot Barry Madlener op, die de Tweede Kamer verruilde voor het Europees Parlement.[16] Op 3 september 2009 hield De Mos zijn maidenspeech in de Tweede Kamer tijdens een debat over de uitdieping van de Westerschelde.

De Mos had in de Tweede Kamer de portefeuilles verkeer en waterstaat en milieu- en klimaatbeleid, ruimtelijke ordening, natuurbeleid, sport, tuinbouw, drank- en horecawet, taxi- en groepsvervoer, jeugd en kinderopvang. De Mos wist in in de Kamer voor zijn woordvoerderschappen altijd de nodige media-aandacht te realiseren en haalde in de drie jaar dat hij in de Kamer zat een behoorlijk aantal aangenomen moties (37) binnen. Zo kreeg hij voor de taxibranche een vereenvoudiging van de rij- en rusttijdenwet voor elkaar en zorgde hij voor de invoering van de Mystery Guests in taxi's, waardoor criminele taxichauffeurs zijn aangepakt.

Tijdens zijn Kamerlidmaatschap verzorgde De Mos zijn eigen pers- en mediabeleid. Met zijn bedrijf ging hij daarna verder.

Tijdens zijn periode als onderwijzer kreeg hij het idee het vmbo af te schaffen en de ambachtsschool te laten terugkeren. De Mos wil verder "respect voor de mensen die onze kinderen kennis bijbrengen". De Mos is van mening dat het onderwijs onvoldoende mannelijk is geworden. "Mannen zijn in het basisonderwijs een zeldzaamheid, en zodoende is het basisonderwijs al jaren geen juiste afspiegeling van de samenleving meer. Het onderwijs wordt geteisterd door parttimers, en op menige school heerst de 'altijd-maar-leuk-mentaliteit', die de softe vrouwencultuur tot stand heeft gebracht."[17]

De Mos uit zich regelmatig sceptisch over de invloed van de mens op de klimaatverandering. Op 24 september 2009 eiste hij van minister Jacqueline Cramer opheldering over foutieve temperatuurmetingen door het KNMI.[18] Hij heeft politici die geloven in de invloed van de mens op het klimaat "platte-Aardedenkers" en "klimaatalarmisten" genoemd. Namens de PVV pleitte hij tegen investeringen in klimaatbeleid en tegen "het doordrammen van een akkoord in Kopenhagen".[19] Na het nieuws rond uitgelekte e-mails van klimatologen van het onderzoeksinstituut URC, waaruit volgens klimaatsceptici bleek dat er klimaatgegevens zouden zijn gemanipuleerd —iets wat vervolgens door meerdere onafhankelijke onderzoeken niet kon worden aangetoond - sprak De Mos van een "Climategate". De Mos heeft zich ook in een interview in het blad "Milieudefensie" in 2010 kritisch geuit ten opzichte van windmolens en de effectiviteit van het duurzaam opwekken van energie ermee.

Groep de Mos/Ouderen Partij Den Haag stelde in haar verkiezingsprogramma van maart 2014 terug te willen naar de menselijke maat in de stad. De partij, die werkt met een wijkgerichte aanpak, zet zich onder meer in voor een veiliger Den Haag, lastenverlichting, minder regels voor ondernemers, meer zorg voor ouderen, het bestrijden van armoede, het verbeteren van de bereikbaarheid van Den Haag en Scheveningen en het vergroten van de directe betrokkenheid van de burger.