Republiek van de Krim (land)

De Republiek de Krim was een deels erkend (enkel door Rusland) en kortstondig land dat ontstond gedurende de Krimcrisis.

Республика Крым Къырым Джумхуриети Республіка Крим
←  2014  →
Algemene gegevens
Hoofdstad	Simferopol
Talen	Russisch, Krim-Tataars, Oekraïens

Russische troepen namen in februari 2014 het Oekraïense schiereiland in en installeerden een pro-Russisch parlement met aan het hoofd Sergej Aksjonov. Dit parlement schreef een referendum uit met daarin twee opties: '1. aanhechting met Rusland' of '2. herstel van de grondwet van 1992 en de status van de Krim binnen Oekraïne'. Dit referendum werd op zondag 16 maart 2014 in zowel de Autonome Republiek de Krim als Sebastopol gehouden. In beide gebieden koos een overweldigende meerderheid van meer dan 95% bij een opkomst van 80% voor aansluiting met Rusland. Enkele dagen ervoor (11 maart 2014) werd er reeds een voorwaardelijke onafhankelijkheidsverklaring goedgekeurd indien de bevolking voor Rusland zou kiezen. Dan zouden Sebastopol en de Autonome Republiek de Krim zich van Oekraïne afscheiden en zich als de onafhankelijke 'Republiek de Krim' verenigen. Dit vermits Rusland geen onderdelen van Oekraïne kan aanhechten. Op 17 maart werd de uitslag van het referendum door het lokale parlement erkend en werd de Republiek de Krim aldus een feit. Dit land werd nog op dezelfde dag erkend door Rusland en door Zuid-Ossetië en Abchazië, twee onder Russische invloed staande, van Georgië afgescheiden staten.

Reeds een dag later, op 18 maart 2014, werd een verdrag met Rusland getekend waarin de aansluiting met Rusland bezegeld werd. De Republiek heeft aldus maar 1 dag bestaan. Bij de toetreding tot de Russische Federatie werd de Republiek opnieuw verdeeld: de stad Sebastopol werd een federale stad, net als Moskou en Sint-Petersburg, en de rest werd de gelijknamige Republiek de Krim.

Noch het referendum noch de Republiek de Krim werd door Oekraïne erkend, en bij uitbreiding evenmin door vrijwel de gehele internationale gemeenschap, met uitzondering van Afghanistan, Kazachstan, Kirgizië, Noord-Korea, Syrië, Venezuela, Rusland en Wit-Rusland.[1] Alleen dat laatste land erkende ook latere aansluiting bij Rusland.[2][3]