René van der Linden

Van der Linden studeerde tot 1970 economie aan de Katholieke Economische Hogeschool in Tilburg. Als staatssecretaris van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Lubbers II viel hij in september 1988 over de paspoortaffaire. Van der Linden die op dat moment het paspoort in portefeuille had, kreeg het verwijt dat hij de Tweede Kamer onjuist had voorgelicht met betrekking tot de gang van zaken rond het testen van het fraudebestendige paspoort. Van 1977 tot 1986 en van 1988 tot 1998 was hij lid van de Tweede Kamer. In de Eerste Kamer was hij, voor hij voorzitter werd, woordvoerder landbouw en voorzitter van de Kamercommissie voor Europese Samenwerkingsorganisaties.

Op 23 januari 2005 werd hij voorzitter van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa. In die hoedanigheid leverde hij kritiek op de regeringen van Baltische landen, die Russische minderheden in hun land niet als volwaardige burgers behandelen. Er was kritiek op zijn standpunt tegen de verplaatsing uit het centrum van Tallinn van een monument ter ere van het Rode Leger.[1]

Per 6 oktober 2009 volgde Van der Linden Yvonne Timmerman-Buck op als voorzitter van de Eerste Kamer; zij vertrok naar de Raad van State. Als Kamervoorzitter ontving hij met de voorzitter van de Tweede Kamer, Gerdi Verbeet, onder meer de voorzitter van de Europese Raad Herman Van Rompuy, de voorzitter van het Europees Parlement Jerzy Buzek en de voorzitter van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa Mevlüt Çavuşoğlu. Hij bracht onder meer officiële bezoeken aan de Europese Unie en de Raad van Europa, Duitsland, België, Turkije, Azerbeidzjan, Albanië en Kroatië.

Namens de Eerste Kamer nam hij op 17 mei 2011 uit handen van Jacques Santer de Médaille d'Or van de Fondation du Mérite Européen in ontvangst. Deze onderscheiding was de Eerste Kamer toegekend uit erkenning voor de rol die zij in een reeks van jaren heeft vervuld op het gebied van Europese samenwerking.

Na de verkiezingen voor de Eerste Kamer van 23 mei 2011 en de installatie van de nieuwe Kamer op 7 juni 2011 heeft hij zich niet opnieuw kandidaat gesteld als voorzitter van de Eerste Kamer. Op 28 juni 2011 heeft hij het voorzitterschap overdragen aan VVD'er Fred de Graaf.

• voorzitter Vereniging voor Aardappelverwerkende industrie (Vavi)
• voorzitter Vereniging van de Nederlandse Groenten- en Fruitverwerkende industrie (VIGEF)
• lid Hoofdproductschap Akkerbouw
• beschermheer Stichting Lisboa, dakloze kinderen Portugal
• adviseur Stichting Dokter Harrie van den Brekel (Malawi)
• lid adviesbureau Euregem
• lid bestuur Agroned (Hulporganisatie Roemenië)
• lid bestuur Kerk en Nood
• lid algemeen bestuur VNO/NCW
• voorzitter MsM (Maastricht School of Management)
• voorzitter Stuurgroep Nederland-België
• adviseur Otto Uitzend Kracht
• lid comité van aanbeveling Stichting MEP Limburg

Nederlandse:

• Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (21 december 1988)
• Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (18 mei 1998)
• Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau (3 september 2007)

Buitenlandse:

• Grootkruis van de Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland (1986)
• Ridder in de orde van Sint Gregorius (20 oktober 2003)
• Medaille van verdienste van het Filipijns Congres (2005)
• Commandeur in het Legioen van Eer (november 2007)
• Ridder in de Gran Croce (2006, van San Marino)
• Ereburger van Nafplion
• Ereburger van Luik
• Erevoorzitter van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa
• Grootofficier in de Orde van Leopold II van België (januari 2011)
• Lid in de Orde van de Turkse Republiek (februari 2013)

• Premio Mediterraneo Istituzioni (30 maart 2007)