RLC-kring

Een RLC-circuit is een elektrisch circuit dat ook wel resonantiekring genoemd wordt. Deze schakeling bestaat uit een weerstand (R), een spoel/inductor (L) en een condensator (C), welke in serie of parallel zijn geschakeld. Een RLC-circuit wordt een tweede-orde circuit genoemd omdat de spanning of de stroom in het circuit beschreven kan worden met een tweede-orde differentiaalvergelijking.

Elektrische resonantie

In elektronische schakelingen kan resonantie worden bereikt door een spoel en een condensator met elkaar te verbinden (in een LC-kring). Een weerstand is voor de resonantie niet nodig, echter in praktijk bevindt zich altijd een zekere weerstand in het circuit. Deze schakeling wordt dan ook veel als LC-kring aangeduid.

Resonantiefrequentie

Een ideale LC-kring bevat geen weerstand. Als deze kring wordt aangesloten, bijvoorbeeld door de condensator op te laden, ontstaat een oscillatie met frequentie f₀, waarbij periodiek energie van de condensator naar de spoel gaat en omgekeerd. Zonder weerstand treden geen verliezen op en zal de kring blijven oscilleren.

De resonantie hoekfrequentie ω₀ (in radialen per seconde) wordt gegeven door:

\omega _{0}={\frac {1}{\sqrt {L.C}}}

waarin

L de zelfinductie van de spoel in henry, en

C de capaciteit van de condensator in farad

De resonantiefrequentie f₀ in hertz wordt gevonden uit:

\ f_{0}={\frac {\omega _{0}}{2\pi }}={1 \over 2\pi {\sqrt {LC}}}

Resonantie treedt op wanneer de complexe impedantie Z_LC van de LC-kring 0 wordt:

Z_LC = Z_L + Z_C = 0

Beide impedanties zijn een functie van de complexe hoeksnelheid s:

Z_L = L_s

Gelijkstellen van deze frequenties en oplossen voor s, levert:

s=\pm j\omega _{o}=\pm j{1 \over {\sqrt {LC}}}

De resonantie frequentie ω_o wordt gegeven in de bovenstaande uitdrukking voor de resonantie hoekfrequentie.

Dempingsfactor

De dempingsfactor van het resonantie circuit (in radialen per seconde) is:

\zeta ={R \over 2L}

Toepassingen van resonantiecircuits vragen om een zo klein mogelijke demping. In praktijk wordt dit bereikt door de weerstand R in het circuit zo klein mogelijk te maken als fysiek mogelijk is. In dit geval wordt het RLC-circuit een goede benadering van het ideale LC-circuit welke in praktijk niet realiseerbaar is. (Zelfs als er geen weerstand in het circuit is opgenomen is er altijd sprake van een zeer kleine maar niet verwaarloosbare weerstand van de draden, componenten en aansluitingen tussen de onderdelen welke niet helemaal kan worden geëlimineerd.)

De karakteristieke impedantie

De karakteristieke impedantie Z ₀ (eenheid Ω) geeft het quotiënt van amplitude van spanning en stroom in de LC-kring op de resonantiefrequentie, en wordt berekend uit:

Z_{0}={\sqrt {\frac {L}{C}}}

De kwaliteitsfactor Q

De kwaliteitsfactor Q van het serie geschakelde circuit wordt berekend als de verhouding tussen de resonantiefrequentie $\omega _{o}$ en de bandbreedte $\Delta \omega$ (in radialen per seconde):

Q_{s}={\omega _{o} \over \Delta \omega }={\omega _{o} \over 2\zeta }={L \over R{\sqrt {LC}}}={1 \over R}{\sqrt {L \over C}}

Of in hertz:

Q_{s}={f_{o} \over \Delta f}={2\pi f_{o}L \over R}={1 \over {\sqrt {R^{2}C/L}}}={1 \over R}{\sqrt {L \over C}}

Voor het parallel geschakelde circuit:

Q_{p}={1 \over Q_{s}}

De kwaliteitsfactor Q is een dimensieloze grootheid.

Circuitanalyse

Serieschakeling van R,L en C met Thévenin-spanningsbron

In dit circuit zijn alle drie de componenten in serie geschakeld met de spanningsbron.

RLC in serie circuit

Hierin is:

v - de spanning van de spanningsbron in volt (V);

i - de stroom door het circuit in ampère (A);

R - de weerstand in Ohm (Ω = V/A );

L - de inductie van de spoel in Henry ( H = V·s/A);

C - de capaciteit van de condensator in Farad (F = C/V = A·s/V).

Gegeven de parameters v, R, L, en C, kan de oplossing voor de stroom (I) worden gevonden door gebruik te maken van Kirchhoff's spanningswet (De tweede wet van Kirchhoff):

{v_{R}+v_{L}+v_{C}=v}

Met een wisselende spanning v(t), wordt dit

Ri(t)+L{{di} \over {dt}}+{1 \over C}\int _{-\infty }^{t}i(\tau )\,d\tau =v(t)

Het uitwerken van deze vergelijking leidt tot de volgende tweede-orde differentiaalvergelijking:

{{d^{2}i} \over {dt^{2}}}+{R \over L}{{di} \over {dt}}+{1 \over {LC}}i(t)={1 \over L}{{dv} \over {dt}}

We definiëren nu twee kernparameters:

\zeta ={R \over 2L}

en

\omega _{0}={1 \over {\sqrt {LC}}}

beide worden gemeten in radialen per seconde.

Vervangen van deze parameters in de differentiaalvergelijking levert:

{{d^{2}i} \over {dt^{2}}}+2\zeta {{di} \over {dt}}+\omega _{0}^{2}i(t)={1 \over L}{{dv} \over {dt}}

De Zero Input Response (ZIR) oplossing

Schakelen we de spanningsbron op nul, dan krijgen we:

{{d^{2}i} \over {dt^{2}}}+2\zeta {{di} \over {dt}}+\omega _{o}^{2}i(t)=0

met de initiële conditie voor de stroom door de spoel, I_L(0), en de spanning over de condensator V_C(0). Om de vergelijking netjes op te lossen, hebben we ook de initiële condities voor I(0) en I'(0) nodig.

De eersten is al bekend omdat de stroom door het circuit ook de stroom door de spoel is. Dus:

i(0)=i_{L}(0)

De tweede kan weer worden verkregen door Kirchhoff's spanningswet (De tweede wet van Kirchhoff):

v_{R}(0)+v_{L}(0)+v_{C}(0)=0

\Rightarrow i(0)R+i'(0)L+v_{C}(0)=0

\Rightarrow i'(0)={1 \over L}\left[-v_{C}(0)-I(0)R\right]

We hebben nu een homogene tweede-orde differentiaalvergelijking met twee begincondities. Vervangen van de twee parameters ζ en ω₀ levert

i''+2\zeta i'+\omega _{0}^{2}i=0

We kunnen deze vorm van de vergelijking converteren in zijn karakteristieke polynoom

\lambda ^{2}+2\zeta \lambda +\omega _{0}^{2}=0

Door toepassing van de ABC-formule kunnen we de wortels vinden:

\lambda =-\zeta \pm {\sqrt {\zeta ^{2}-\omega _{0}^{2}}}

Afhankelijk van de waarden van α en ω₀ zijn er drie mogelijke verschillende toestanden:

overdemping

RLC in serie overgedempt

\zeta >\omega _{0}\Rightarrow RC>4{L \over R}

In dit geval zijn de oplossingen van de karakteristieke polynoom allebei negatieve reële getallen. Dit geval wordt "overdemping" genoemd.

De oplossingen voor twee negatieve wortels zijn:

I(t)=Ae^{\lambda _{1}t}+Be^{\lambda _{2}t}

kritische demping

RLC in serie kritisch gedempt

\zeta =\omega _{0}\Rightarrow RC=4{L \over R}

In dit geval zijn de oplossingen van de karakteristieke polynoom gelijke negatieve reële getallen. Dit geval wordt "kritische demping" genoemd.

De twee wortels zijn identiek: ( $\lambda _{1}=\lambda _{2}=\lambda$ ), de oplossingen zijn:

I(t)=(A+Bt)e^{\lambda t}

voor willekeurige constanten A en B

onderdemping

\zeta <\omega _{0}\Rightarrow RC<4{L \over R}

In dit geval zijn de oplossingen complex geconjugeerde, en hebben ze een negatief reëel deel. Deze situatie wordt "onderdemping" genoemd en leidt tot oscillatie (resonantie) in het circuit. De oplossing bestaat uit twee geconjugeerde wortels

\lambda _{1}=-\zeta +i\omega _{c}

en

\lambda _{2}=-\zeta -i\omega _{c}

waarin

\omega _{c}={\sqrt {\omega _{o}^{2}-\zeta ^{2}}}

De oplossingen zijn:

i(t)=Ae^{(-\zeta +i)t}+Be^{(-\zeta -i\omega _{c})t}

voor willekeurige constanten A en B.

Gebruik makend van Euler's formule kunnen we de oplossing vereenvoudigen tot:

i(t)=e^{-\zeta t}\left[C\sin(\omega _{c}t)+D\cos(\omega _{c}t)\right]

voor willekeurige constanten C en D.

Deze oplossingen worden gekarakteriseerd door een exponentieel afvallende sinusvormige respons. De tijd die nodig is voor de oscillatie om uit te sterven hangt af van de kwaliteitsfactor Q van het circuit. Hoe hoger de kwaliteitsfactor, des te langer het duurt voor de oscillatie is uitgestorven.

Zie ook

LC-kring

Externe link

(en) Java-applet van een RLC-kring

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.