Elektriciteitswetten van Kirchhoff

De elektriciteitswetten van Kirchhoff zijn twee wetten in de elektriciteitsleer die uitspraken doen over de stromen en spanningen in een elektrisch netwerk.

De wetten zijn regels die voortkomen uit de principes van behoud van energie en lading in elektrische kringen. De wetten zijn genoemd naar de natuurkundige Gustav Robert Kirchhoff. Ze werden voor het eerst in 1845 beschreven en kunnen worden afgeleid uit de Maxwellvergelijkingen. Deze wetten spelen een belangrijke rol in de elektrotechniek – met name in de netwerkanalyse.

De som van de stromen in een knooppunt is nul:

De eerste wet van Kirchhoff

Uit het principe van behoud van elektrische lading volgt de eerste wet van Kirchhoff, ook wel de "Stroomwet van Kirchhoff" genoemd. De wet luidt:

In elk knooppunt van een elektrisch netwerk is de som van de stromen die in dat punt samenkomen gelijk aan de som van de stromen die vanuit dat punt vertrekken.

Anders geformuleerd: In elk knooppunt van een elektrisch netwerk is de algebraïsche som van de stromen , waarbij ingaande stromen positief en uitgaande negatief worden gerekend, gelijk aan nul:

Het knooppunt kan stroom niet opslaan of afgeven.

De som van de spanningen in een gesloten kring is nul:

De tweede wet van Kirchhoff

Uit het principe van behoud van energie volgt de tweede wet van Kirchhoff, ook wel de "Spanningswet van Kirchhoff" genoemd. De wet luidt:

De som van de elektrische potentiaalverschillen , rekening houdend met de richting, in elke gesloten kring in een netwerk is gelijk aan nul.

De polariteiten van de potentiaalverschillen in een stroomkring worden bij afspraak bepaald met de tekenconventie. Dit wordt toegelicht aan de hand van de nevenstaande afbeelding van een gesloten stroomkring of lus abcda waarin drie weerstanden , en in serie met een spanningsbron zijn opgenomen. Deze lus mag deel uitmaken van een groter netwerk met bijkomende lussen (zoals met de tweede lus gevormd door en ). De tekenconventie houdt het volgende in. Men kiest arbitrair een bepaalde richting bij rondgang in de lus (bijvoorbeeld rechtsom). Als men voor de gekozen richting in de lus gaat van een hogere potentiaal naar een lagere dan is het potentiaalverschil positief te rekenen, als men gaat van een lagere potentiaal naar een hogere dan is het potentiaalverschil negatief. Met deze conventie zijn alle potentiaalverschillen over de weerstanden positief en die over de spanningsbron negatief. Had men voor de andere richting, dus linksom, gekozen dan zijn de potentiaalverschillen over de weerstanden negatief en die over de spanningsbron positief.

Potentiaalverschil in een rechte geleider met weerstand

De tweede wet van Kirchhoff kan gegeneraliseerd worden voor een willekeurige lus waarin geen veranderlijke magnetische velden optreden. In de weerstanden en de spanningsbronnen moet immers altijd een stationair elektrisch vectorveld heersen (dit is het veld na voorbijgang van alle overgangsverschijnselen) dat de ladingsdragers in beweging houdt (elektronen in vaste stoffen of ionen in elektrolyten). De arbeid die nodig is om een eenheidslading over dit veld te verplaatsen over een afstand is gelijk aan

Deze arbeid is ook gelijk aan het kleine potentiaalverschil dat tussen twee punten gescheiden door de afstand ontstaat. Immers men heeft steeds , en voor een rechte lijn tussen die twee punten wordt dit

Integratie tussen de punten en geeft

Vertrekt men van een punt in een willekeurige lus en maakt men een rondgang in een bepaalde richting om uiteindelijk terug uit te komen bij het punt dan krijgt men

De kringintegraal van de stationaire veldsterkte in een willekeurige lus is dus evenals de kringintegraal van een eventueel elektrisch veld buiten het materiaal van de lus gelijk aan nul. Dit is de algemene en integrale uitdrukking van de tweede wet van Kirchhoff. Daarmee is ook bewezen dat het stationaire elektrisch vectorveld conservatief is.

Bibliografie

  • R. Kronig, Leerboek der Natuurkunde, zesde druk 1962, Scheltema & Holkema N.V., Amsterdam.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.