Pseudantechinus woolleyae
Pseudantechinus woolleyae is een buidelmuis uit het geslacht Pseudantechinus.
Pseudantechinus woolleyae IUCN-status: Niet bedreigd[1] | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Soort | ||||||||||||
Pseudantechinus woolleyae Kitchener & Caputi, 1988 | ||||||||||||
![]() | ||||||||||||
Verspreidingsgebied van de Pseudantechinus woolleyae | ||||||||||||
Afbeeldingen Pseudantechinus woolleyae op ![]() | ||||||||||||
Pseudantechinus woolleyae op ![]() | ||||||||||||
|
Kenmerken
P. woolleyae is de grootste Pseudantechinus. De staart is ietwat opgezwollen. De bovenkant is bruin, de onderkant geelbruin. Achter de oren zit een kaneelkleurige vlek. De kop-romplengte bedraagt 77 tot 99 mm, de staartlengte 75 tot 97 mm, de achtervoetlengte 13,0 tot 15,5 mm, de oorlengte 18 tot 20 mm en het gewicht 18 tot 43 g. Vrouwtjes hebben 6 mammae.
Voortplanting
De jongen van deze soort worden in september of oktober geboren. Na tien maanden zijn die geslachtsrijp en ze worden over het algemeen minstens twee jaar oud.
Verspreiding
Deze soort komt voor in de Pilbara en ten zuiden daarvan in andere delen van het noordwesten van West-Australië.
Literatuur
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
- Groves, C.P. 2005. Order Dasyuromorphia. Pp. 23-37 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
Bronnen, noten en/of referenties |
Soorten van Pseudantechinus |
---|
Pseudantechinus bilarni · Vetstaartbuidelmuis (Pseudantechinus macdonnellensis) · Pseudantechinus mimulus · Pseudantechinus ningbing · Pseudantechinus roryi · Pseudantechinus woolleyae |