Port au Port (schiereiland)

Het schiereiland Port au Port is ruwweg te omschrijven als een driehoek die met zijn oostelijke hoek aan het vasteland van Newfoundland verbonden is. De landengte tussen Newfoundland en het schiereiland – net ten westen van het dorp Port au Port – is op zijn smalste punt amper 400 meter breed. Over de landengte loopt de provinciale Route 460, die het schiereiland onder andere verbindt met de 10 km verder gelegen gemeente Stephenville – de op een na grootste plaats aan Newfoundlands westkust. Route 460 loopt vanuit de plaats Port au Port langsheen de zuidkust 45 km westwaarts tot aan Cape St. George, de gemeente aan de kaap van het schiereiland. De noordwest- en oostkust worden op hun beurt aangedaan door Route 463.

Aan de noordelijke punt van de 'driehoek' ligt de gemeente Lourdes. Ter hoogte van dat dorp begint een landtong die in noordoostelijke richting 22 km ver in zee loopt. De eerste 8,5 km van de landtong heeft een gemiddelde breedte van 2 km, maar de daaropvolgende 13,5 km heeft nergens een breedte die meer dan 300 meter bedraagt. De oostkust van Port au Port is de meest onregelmatige qua vorm, onder andere door een tweede landtong (in de buurt van het gehucht Boswarlos) die ruim 8 km noordwaarts in Port au Port Bay loopt.

De Vrede van Versailles uit 1783 tussen het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk stipuleerde dat onder meer de volledige westkust van de Britse kolonie Newfoundland deel zou gaan uitmaken van de zogenaamde Franse kust van Newfoundland. Dit was een kustgebied waar de Fransen exclusieve rechten hadden om te vissen en om vis ter plekke te verwerken. Dit recht bleef geldig tot aan de Entente cordiale uit 1904.[2] Geen enkele regio van de voormalige "Franse kust" heeft zo'n duidelijke sporen hiervan bewaard als Port au Port.