Pol Bury

Pol Bury (Haine-Saint-Pierre, 26 april 1922 - Parijs, 28 september 2005) was een Belgische schilder en beeldhouwer, die deel uitmaakte van de Waalse surrealistische beweging en van de Cobrabeweging. Hij werd tot in de Verenigde Staten en Japan bekend met zijn fonteinen en vooral door zijn bijdragen aan de kinetische kunst. Bury was ook actief als sieraadontwerper.

Sfeerbeeld van de Pol Buryfontein in Brussel

Op zestienjarige leeftijd begon hij teken- en decoratielessen te volgen aan de Academie voor Schone Kunsten in Bergen. Al snel maakte hij kennis met het werk van Yves Tanguy en begon hij zelf te schilderen. Ook de doeken van René Magritte hebben hem beïnvloed.

Vanaf 1947 begon Bury steeds abstracter te schilderen en werd hij gedwongen de surrealistische beweging te verlaten om zich aan te sluiten bij de groep La jeune peinture belge. Van toen af stelde hij zijn werken tentoon met kunstenaars van de Cobrabeweging. Hij verliet Cobra echter weer snel, doordat hij zich niet kon verenigen met de sterke hang naar het spontane.

In de jaren 1950 en 1960 vond hij zijn eigen weg door het creëren van driedimensionaal en bewegend werk. Daarmee werd hij een van de grondleggers van de spatiale en kinetische kunst. Zijn reliëfs, vaak op een monochrome zwarte ondergrond, bestaan uit nylon- en ijzerdraadjes of ook houten cilindertjes die door een motortje worden aangedreven en bijna onmerkbaar bewegen. Zo wordt het verspringen in de tijd een wezenlijk onderdeel van zijn kunst. Hij werkte ook met gerecycleerd materiaal, vooral hout, waarmee hij functieloze maar esthetisch prikkelende 'meubelobjecten' maakte. Later werkte hij steeds vaker met gepolijst metaal, op grotere schaal.

In 1969 maakte hij zijn eerste monumentale werk: een fontein voor de universiteit van Iowa. In Brussel op de Jacqmainlaan bevindt zich de Pol Buryfontein, door hem gemaakt en naar hem vernoemd. Ze is opgebouwd uit metalen zuilen. In het waterspel erboven balanceren verscheidene gepolijste bollen die zachtjes bewegen. Op een serene en meditatieve wijze weerspiegelt dit de omgeving, die er sterk mee contrasteert (de drukke, zakelijke bedrijvigheid van de Noordruimte).

Zijn grafische werk omvat abstracte collages maar ook reeksen transformaties van getekende of gefotografeerde bekende personen en gebouwen, die (in vervormende spiegels) 'verwekelijkt' worden en gaandeweg hun vaste vorm en contouren verliezen. In kleine boek- en tijdschriftpublicaties toonde Bury graag zijn speelse en satirische kant.