Piwo het houten paard

Voor de Tweede Wereldoorlog domineerden de geïmporteerde, Amerikaanse strips in Europa.[2] Toen de oorlog uitbrak, mochten de Amerikaanse strips niet meer geïmporteerd worden, waardoor lokale tekenaars meer de kans kregen om strips te tekenen.[3] Zo kon bedenker Willy Vandersteen in de oorlog veel meer tekenen, waarbij verscheidene strips, waaronder Piwo.[4]

Tijdens de oorlog vluchtte Vandersteen in Brussel tijdens een luchtalarm en dan kwam hij een zekere Maurice Lambrechts, een vroegere vriend uit de scouts, opnieuw tegen. Lambrechts bleek een uitgever te zijn geworden en zocht voor uitgeverij Ons Volk dringend een stripverhaal. Hij moest het namelijk al de week erna hebben. Vandersteen ging akkoord, maar hij had dat jaar al zijn vakantiedagen genomen. Hierop gaf Vandersteens baas hem een week vakantie, waarna Vandersteen het eerste album op een week tekende. Toen het af was, kon Lambrechts het echter niet uitgeven door een papiergebrek, waardoor het een jaar in Lambrechtss lade lag. Toch werd Vandersteen meteen betaald en kreeg hij opdracht om nog twee vervolgverhalen te tekenen. Het eerste verhaal van deze reeks verscheen in 1943. Hierna tekende Vandersteen nog twee albums. Het zijn vervolgverhalen, die niet werden voorgepubliceerd. Ze werden ook in het Frans uitgegeven. Vandersteen schreef deze verhalen onder het pseudoniem Wil.

In 1993 bundelde Standaard Uitgeverij de 3 verhalen van Piwo in een integrale editie.[9] Het boek verscheen vanwege het 50-jarige jubileum van Piwo.[10]