Pimpla
Pimpla is een geslacht van gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam werd gepubliceerd door Johann Christian Fabricius in 1804.[1] De sluipwespen uit dit geslacht komen wereldwijd voor.
| Pimpla | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Pimpla rufipes | ||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
| ||||||||||
| Geslacht | ||||||||||
| Pimpla Fabricius, 1804 | ||||||||||
Afbeeldingen Pimpla op  | ||||||||||
Pimpla op  | ||||||||||
| ||||||||||
Pimpla zijn parasitoïden, die hun eitjes leggen in de poppen van vlinders en motten. De larven van Pimpla ontwikkelen zich als endoparasiet in de pop. De wesp introduceert bij het leggen tevens een cytotoxische stof in de pop om het immuunsysteem van de pop te misleiden. Anders zou het endoparasitoïde eitje vernietigd kunnen worden door inkapseling in meerdere lagen van hemocyt-cellen.[2]
De volwassen wespen zijn meestal forse zwarte insecten met oranje markeringen.
Soorten
Deze lijst van 21 stuks is mogelijk niet compleet.
- P. aethiops Curtis, 1828
- P. apricaria Costa, 1885
- P. arcadica Kasparyan, 1973
- P. arctica Zetterstedt, 1838
- P. artemonis Kasparyan, 1973
- P. contemplator (Muller, 1776)
- P. coxalis Habermehl, 1917
- P. dorsata (Dalla Torre, 1901)
- P. flavicoxis Thomson, 1877
- P. glandaria Costa, 1886
- P. illecebrator (Villers, 1789)
- P. insignatoria (Gravenhorst, 1807)
- P. melanacrias Perkins, 1941
- P. murinanae Fahringer, 1943
- P. nigrohirsuta Strobl, 1902
- P. processioneae Ratzeburg, 1849
- P. rufipes (Miller, 1759)
- P. sodalis Ruthe, 1859
- P. spuria Gravenhorst, 1829
- P. turionellae Linnaeus, 1758
- P. wilchristi Fitton, Shaw & Gauld, 1988
Bronnen, noten en/of referenties
|
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.