Pieter Oussoren

Hij komt uit een gezin van acht kinderen, van wie hij de tweede was. Zijn vader heette Cornelis Oussoren en zijn moeder Elizabeth Jacoba Kool. Hij ging naar school op het Christelijk Gymnasium Utrecht waar hij interesse voor taal en vertalingen kreeg. Deze belangstelling verdiepte zich tijdens zijn studie theologie die hij van 1961 tot 1971 aan de Universiteit Utrecht volgde, deels als werkstudent. Als bezoeker van het Citypastoraat Domkerk in Utrecht kwam hij in aanraking met de zogeheten Amsterdamse School die veel aandacht schonk aan de taalkundige kant van de Bijbel. Pieter Oussoren is gehuwd.

In 1972, na zijn afstuderen, ging hij aan de slag als predikant in Koog aan de Zaan en Zaandijk waar hij begon aan zijn project van wat later de Naardense Bijbel ging heten. Oussoren stond er niet helemaal alleen voor, maar kreeg steun bij zijn werk van diverse anderen, onder wie Frans Breukelman, wetenschappelijk hoofdmedewerker theologie aan de Universiteit van Amsterdam, en de Joodse Mijntje Meelker-van Tijn die hem een verdergaande kennis van het Hebreeuws bijbracht. Daarnaast hielpen de theologe Thea Pouw en een aantal van zijn kerkgangers mee.

In 1975 verhuisde hij weer naar Utrecht. In de eerste helft van de jaren tachtig was hij daar werkzaam als predikant bij de Evangelisch-Lutherse Kerk. Ook tijdens zijn aanstellingen als predikant in Leeuwarden (1985-1987) en Bussum (1987-1991) bleef hij in Utrecht wonen. In deze stad werd in die tijd een vertaalgroepje opgericht, de Vertaalgroep Abraham Dole die Oussoren steunde bij zijn voortgaande Bijbelvertaalwerkzaamheden. In de jaren negentig was Oussoren in Utrecht verbonden aan de Nederlands-hervormde Oranjekapel, en ook daar werkte hij verder aan zijn Bijbelvertaling. Zijn laatste aanstelling als predikant was in de Samen op Weggemeente van de Nicolaïkerk (Utrecht) in Utrecht, tot 12 juni 2005 toen hij vervroegd met emeritaat ging.

Na drie jaar, begin 2008, is hij begonnen met interimwerk. Zijn eerste plek was in Utrecht-Noord, waar hij samen met twee andere emeriti in zowel de Oranjekapel[een van zijn voormalige gemeentes] en de Bethelkerk heeft gewerkt. Eind 2008 ging hij voor korte tijd terug naar zijn oude gemeente in Koog aan de Zaan/Zaandijk en vanaf mei 2010 was hij werkzaam in de Thomaskerk in Zeist.

Het lag oorspronkelijk niet in Oussorens bedoeling om een complete Bijbelvertaling te maken, maar toen uitgeverij Skandalon in 1999 wel een dergelijke complete vertaling uit de Amsterdamse School voor ogen had, raakte het project van Oussoren in een stroomversnelling. In de vijf jaar daarna rondde hij zijn vertaalwerk af. In totaal heeft hij tweeëndertig jaar gewerkt aan zijn vertaling, die in 2004 uiteindelijk werd uitgebracht als de Naardense Bijbel. In eerdere stadia waren al bepaalde gedeeltes ervan gepubliceerd.

Behalve Bijbelvertalen heeft Oussoren ook literair werk vertaald van de Duitse romanschrijver Erich Loest (Het wonder van Leipzig).