Piero Gamba
Piero Gamba (Rome, 16 september 1936), in zijn jeugdjaren Pierino Gamba genoemd, is een Italiaans orkestdirigent en pianist.
Levensloop
Als zoon van een vader die violist was, werd hij door zijn ouders vroeg aangemoedigd om een muziekinstrument aan te leren. Het werd de piano, hoewel hij ook viool leerde spelen.
Toen hij acht was werd hij voor het eerst dirigent, door een concert van de Nationale Academie Sinte Cecilia te dirigeren in de Opera van Rome. Voor zijn ouders was dit een ontdekking en ze steunden hem in het verder ontwikkelen van een activiteit waarin hij als wonderkind doorging.
Hij werd weldra uitgenodigd om bekende orkesten te dirigeren. Hij maakte kennis met de impresario uit Brugge Gaston-Frank De Craeke, die hem onder zijn vleugels nam en met hem van 1949 tot 1951 een wereldtour ondernam, onder meer in Latijns-Amerika.
Terwijl hij zijn middelbare studies afwerkte, bleef Gamba verder orkesten dirigeren en toen hij de volwassen leeftijd bereikte werd het zijn beroep. Hij bleef ook de piano beoefenen en dirigeerde vaak terwijl hij als solist de piano bespeelde.
Hij werd vaste dirigent van verschillende orkesten, onder meer in Latijns-Amerika, Canada en Australië. Hij werd eredirigent voor het leven benoemd door de volgende orkesten:
- de Philharmonie van Antwerpen,
- het Symfonisch Orkest van Madrid,
- het Philharmonisch Orkest van Barcelona,
- het Kamerorkest van Barcelona,
- het orkest A.P.O. van Buenos Aires,
- het orkest A.U.D.E.M. van Montevideo,
- het Nationaal Symfonisch Orkest van Uruguay.
Van 1970 tot 1981 was hij dirigent van het Symfonisch orkest van Winnipeg. Van 1982 tot 1987 was hij hoofddirigent van de Australian Broadcasting Corporation en dirigeerde onder meer het symfonisch orkest van Adelaide.
In 1994-1995 en van 2001 tot 2004 was hij dirigent en muzikaal directeur van het nationaal symfonisch orkest van Uruguay. Op 15 juli 2016 dirigeerde hij het A.U.D.E.M. Symfonisch Orkest van Montevideo voor een historisch concert: de wereldpremière van de correcte versie van de Zevende Symfonie van Beethoven. De stad Montevideo benoemde hem tot ereburger en het A.U.D.E.M. Orkest benoemde hem tot Eredirigent voor het leven.
Hij werkte vooral ook als gastdirigent met talrijke orkesten. Tijdens zijn carrière dirigeerde hij meer dan 120 orkesten.
Hij heeft ook veel als docent voor orkestdirectie gewerkt aan de universiteiten van Adelaide, Melbourne, Manila, Winnipeg en Ann Arbor.
Tijdens een carrière die zeventig jaar overspant traden talrijke artiesten onder zijn leiding op. Onder hen: Luciano Pavarotti, Arthur Rubinstein, Yehudi Menuhin, Roberta Peters, Maureen Forrester, Van Cliburn, Mstislav Rostropovitch, Gary Graffman, Erling Blöndal Bengtsson, Julius Katchen, Richard Tucker, Zara Nelsova, Ida Haendel, Ruggiero Ricci, Alfredo Campoli, Michael Rabin, Vladimir Ashkenazy, Jean-Pierre Rampal, Henryk Szeryng, Camila Wicks, Dylana Jenson, Jorge Bolet, Itzhak Perlman, Byron Janis, Pierre de Groote, Philip Levy, Ramon Parcells, Ted Oien, Doug Bairstow, Igor Oistrach, Stefan Askenase, Arthur Polson, Sequeira Costa, Simon O'Neill, Peter Schaffer, Lionel Bowman, Marek Jablonski, Pierre Fournier, Carlos Montoya, Moira Birks, Jeanette Kearney, Robert Merrill, Veronica Tyler, Raymond Michalski, Krysztof Jablonski, Claude Hauri, Sandra Silvera, Maurice André, Jeremy Menuhin, Jorge Risi, José Greco, Peter Ustinov, Philip Newman, Eugene Istomin, György Sandor Ligeti, Raquel Boldorini, Fernando Hasaj, Dennis Brain, Daniel Barenboim, Dame Malvina Major, Harry Belafonte, Maite Berrueta, Zina Schift, Rita Contino, Jan Pierce, Jeanne-Marie Darré, Fernando Barabino, John Ogdon, Mario Carbotta, Nibya Marino, Jacinto Gimbernard, Cecile Licad, Jaime Bolipata, Bruno Leonardo Gelber, Hans Lehman, Magda Longari, Nana Lorca, Morley Meredith, Oxana Jablonskaya, Alexander Uninsky, Hilda Waldeland, Victor Addiego, John Williams, Betty Allen, John McCollum, Santiago Garmendia, Janis Eckhart, Luis Giron May, José Iturbi, Santiago Cervera, Emanuel Ax, Jeffrey Siegel, Martino Tirimo, Gerardo Marandino, Vincent Frittelli, Raffaela Acella, Orlando Sisalema, Jonathan Floril, Nina Milkina, Esteban Sánchez, Alejandro Barletta, Aldo Ciccolini, William Molina, Roselyn Tucker V., Santigo Garmendia, Sergio Caram, Luis Pomi, Marisa Robles, Graciela Lassner, Alicia Gabriela Martinez, Uto Ughi, Juan Bello, Andrea Griminelli, Eduardo Alfonso, Andre Wolf, Luz del Alba Rubio, Luis Batlle, Philippe Entremont, Leopoldo Querol, Eduardo Fernandez, Rafael Martinez, Abel Mus, Endre Wolf, Xenia Prochorova, Ivan Perez, Eddy Marcano, Frederico Aldao, Eiko Senda, Maria Lujan Mirabelli, Ariel Cazes, Nina Beilina, Alexander Moutouzkine, Shura Cherkassky, Jan Smeterlin, Elida Gencarelli, Anabel Garcia del Castillo, Peter Katin, Pascual Camps, José Cubiles, Khristian Benitez, Jesús Hernández, Jorge Risi, Stanley Weiner, Michael Ponti, Marjorie Mitchell, Ieuan Jones en Jame Peters.
In 1964 stichtte hij Symphonicum Europae Foundation, met als doel door de muziek een betere verstandhouding onder de mensen te bevorderen. Koningin Elisabeth werd erevoorzitster en als medestichters traden op: Pablo Casals, Victor de Sabata, Philip Newman, Albert Schweitzer, Andres Segovia en Igor Stravinsky. De dood, kort na de stichting, van een paar belangrijke ondersteuners (koningin Elisabeth, Albert Schweitzer, Pablo Casals) maakte dat de activiteiten eerder in mineur gebeurden, maar ze gingen toch decennialang door, met wisselende orkesten en belangrijke uitvoerders.
In 1999 nodigde hij een aantal musici - allen concertmeesters of leidende orkestleden - om de Negende van Beethoven uit te voeren in het New Yorkse Lincoln Center. Dit 'Millennium Gala Concert of the Nations' werd een bijzondere gebeurtenis.
Piero Gamba leeft en werkt voornamelijk in New York.
In 1962 werd hem de Arnold Bax Memorial Medal (Groot-Brittannië) toegekend.