Ida Haendel

Ida Haendel werd geboren in een Joods-Poolse familie. Toen ze pas drie was, speelde ze al spontaan op een viool en haar talent was duidelijk.

Een paar jaar later behaalde ze succes in belangrijke wedstrijden. Ze vertolkte een vioolconcerto van Beethoven toen ze in 1933 laureaat werd in het Chopin Concours in Warschau.[1]

In 1935, amper zeven, nam ze deel aan de Henryk Wieniawski Violin Competition, waar ook David Oistrakh en Ginette Neveu aan deelnamen, en ze werd laureate.[2]

Dit maakte het voor haar mogelijk om verder te studeren bij belangrijke muziekpedagogen zoals Carl Flesch in Londen en George Enescu in Parijs. In 1937 concerteerde ze voor het eerst in Londen onder de directie van Sir Henry Wood en dit was het begin van een succesvolle carrière. Haar naam werd decennialang geassocieerd met de Londense Proms, waar ze 68 maal optrad. Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde ze in fabrieken en voor de Amerikaanse en Britse troepen.

Na de oorlog begon ze aan tournees die haar zowat overal ter wereld brachten. Van 1952 tot 1989 woonde ze in Montreal, waar ze door haar regelmatige medewerking met Canadese orkesten, een nationale beroemdheid werd.

In 1973 was ze de eerste westerse violiste die met de London Philharmonic in communistisch China mocht optreden.[3] Ze werkte samen met heel wat dirigenten, onder wie Sergiu Celibidache, Piero Gamba, Sir Thomas Beecham, Sir Adrian Boult, Sir Eugene Goossens, Sir Malcolm Sargent, Charles Münch, Otto Klemperer, Sir Georg Solti, Vladimir Asjkenazi, Bernard Haitink, Rafael Kubelík en Simon Rattle.

In 1993 trad ze een eerste maal op met de Berliner Philharmoniker. In 2006 speelde ze voor paus Benedictus XVI tijdens zijn bezoek aan het naziconcentratiekamp Auschwitz-Birkenau.

Na 1990 woonde ze in Miami en was er zeer betrokken bij het Miami International Piano Festival.

Onder haar platenopnamen werden vooral de opnamen van werk van Sibelius opgemerkt.

Tijdens haar carrière die meer dan zeventig jaar overspant, heeft ze heel wat opnamen gerealiseerd, met vioolcomposities van Tsjaikovski, Mendelssohn, Dvořák, Beethoven, Brahms en Johann Sebastian Bach.

Ze was eveneens gepassioneerd door hedendaagse muziek en promoveerde de werken van Béla Bartók, Benjamin Britten en William Walton. Ze speelde ook werk van Luigi Dallapiccola, Allan Pettersson en George Enescu.

Haendel is ook zeer actief geweest als leermeester en heeft violisten opgeleid die grote carrières hebben uitgebouwd.[4]

Ze is dan ook vaak uitgenodigd als jurylid in internationale vioolwedstrijden.

• In 1991 werd Haendel benoemd tot Commandeur in de Orde van het Britse Rijk (CBE).
• In 2000 werd ze eredoctor bij de Royal College of Music.

• Woman with Violin, auobiografie, 1970, ISBN 0575004738.

Ida Haendel is het onderwerp geweest van verschillende tv-documentaires:

• Ida Haendel: A Voyage of Music (1988)
• I Am the Violin (2004)
• Ida Haendel: This Is My Heritage (2011)

• Patrons of Exceptional Artists
• Ida Haendel speelt het Sibelius Violin Concerto