Philippe Parmentier
Philippe Joseph Parmentier (Feluy, 1784/1787[1] – Gent, 5 mei 1867) was een Belgisch beeldhouwer.[2]
Philippe Parmentier
| ||||
Beeld van Sint-Nicolaas (1839) | ||||
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | Philippe Joseph Parmentier | |||
Geboren | Feluy, 1784/1787 | |||
Overleden | Gent, 5 mei 1867 | |||
Geboorteland | België | |||
Beroep(en) | Beeldhouwer | |||
RKD-profiel | ||||
|
Leven en werk
Parmentier was een zoon van de beeldhouwer Antoine François Parmentier en Marie Madeleine Remiens. Hij kreeg de eerste lessen van zijn vader en studeerde aan de École des Beaux-Arts in Parijs, als leerling van onder anderen François Joseph Bosio.[3] Parmentier exposeerde meerdere malen, onder meer bij de Brusselse en Gentse Salon en de tentoonstelling van Levende Meesters in Amsterdam (1824) en Haarlem (1825). In 1836 werd hij benoemd tot professor aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent, een functie die hij tot 1850 zou vervullen.
Werken (selectie)
- Grafmonument van Charles Pisani de la Gaude (1826),[4] Sint-Aubankathedraal, Namen
- Standbeeld van Jacob Cats (1829), Brouwershaven
- Grafmonument van P.L. Bortier (1830), Begraafplaats van Laken
- Gedenkteken Karel van Hulthem (1839), Augustijnenkerk, Gent
- Beeld van Sint-Nicolaas (1839), Sint-Niklaaskerk (Veurne)
- Buste van Lodewijk Roelandt (1841), Museum voor Schone Kunsten (Gent)
Fotogalerij
- Grafmonument van Charles Pisani de la Gaude (1826)
- Standbeeld van Jacob Cats (1829)
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie Philippe Parmentier van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.