Philippe Defeyt

Als licentiaat in de economische en sociale wetenschappen aan de Université de Namur ging Defeyt als econoom aan de slag bij IRES. Als econoom bestudeerde Philippe Defeyt de veroudering, de gewoonten en de gezondheidszorg van de bevolking. Ook bestudeerde hij de economische kosten van kinderen in een gezin, de werktijden en de sociale zekerheid. Ook was hij administrateur van de Familieliga en professor aan de FOPES.

In 1979 werd hij lid van Amis de la Terre en kruiste er het pad van Paul Lannoye, met wie hij een van de medeoprichters was van de partij Ecolo in 1980. Van deze partij schreef Defeyt de eerste statuten en van 1982 tot 1983 was hij federaal secretaris van de partij. Van 1989 tot 1990 was hij tevens OCMW-raadslid van Namen.

In maart 1990 verliet Defeyt de IPES om economisch expert te worden van de Groep van de Groenen in het Europees Parlement tot in 1991.

Hij nam deel aan de federale verkiezingen in november 1991 en trok de Ecolo-lijst voor de Kamer van volksvertegenwoordigers in het arrondissement Namen. Hij werd verkozen en hij werd hierdoor ook lid van de Waalse Gewestraad. In beide parlementen hield hij zich bezig met sociale vragen of milieuzorg. Bij de onderhandelingen voor het Sint-Michielsakkoord in 1992-1993 zat Defeyt voor Ecolo aan de onderhandelingstafel en verdedigde hij de ecotaksen die Ecolo graag zou invoeren. Van 1994 tot 1995 was hij vervolgens fractieleider van de groep Agalev-Ecolo in de Kamer. Bij de verkiezingen van 1995 werd Defeyt niet herkozen in de Kamer.

In 1996 werd hij voorzitter van het Institut pour un Développement durable en Defeyt was in die periode ook onafhankelijk raadgever. Hij werd ook verantwoordelijk voor de Ecolo-afdeling in Namen en schreef ook wetenschappelijke artikels gelieerd aan maatschappijvragen of de politiek van de groenen.

In 1999 was hij enkele maanden lid van het Waals Parlement en het Parlement van de Franse Gemeenschap, maar in november 1999 nam hij ontslag toen hij samen met Jacques Bauduin en Brigitte Ernst verkozen werd tot voorzitter van Ecolo.

Na uitspraken van Jacques Bauduin om een links front te vormen, moesten de drie echter in 2002 aftreden. Defeyt vormde samen met Evelyne Huytebroeck en Marc Hordies vervolgens een nieuw partijvoorzitterstrio. Door een forse verkiezingsnederlaag bij de federale verkiezingen van 2003 moest dit trio echter ook hun ontslag aanbieden als partijvoorzitter. Vervolgens keerde Defeyt terug naar het Institut pour un Développement durable en werd hij lid van de raad van bestuur van de UCL. Ook werd hij terug actief als econoom.

Inmiddels was Defeyt in 2000 verkozen tot gemeenteraadslid van Namen. In 2006 hielp hij er een meerderheid van Ecolo, MR en cdH op de been te brengen en werd hij er voorzitter van het OCMW. Hij bleef beide mandaten uitoefenen tot in 2016, waarna hij de actieve politiek verliet.

• Fiche Defeyt in de Dictionnaire des Wallons op connaitrelawallonie.be.