Phil Bee

Phil Bee werd geboren op 1 december 1958 in Jemappes. Zijn eerste levensjaren woonde hij in Tilburg. Later verhuisde het gezin naar Margraten.

Bee richtte zijn eerste band 'The Big Pig Band' op, in 1990. De bandleden waren plaatsgenoten uit zijn toenmalige woonplaats Maasmechelen in België. Er werden alleen covers gespeeld van grote blueshelden. In 1992 speelt hij kortstondig in de Geleense band 'Lime Street', eveneens een coverband. In 1993 wordt hem gevraagd leadzanger te worden bij D-Train. Een Nederlandse band die landelijke bekendheid genoot en gecontracteerd was bij het Tramp label van Paul Duvivié in Amsterdam. Met deze band speelde hij onder andere op het Amsterdam Blues Festival in de Meervaart (1994) en Bluesroute Utrecht. Begin 1996 hield D-Train op te bestaan. Er werd een doorstart gemaakt met enkele leden van D-Train onder de naam Doctor Rhythm (1996). Met Doctor Rhythm werden twee albums uitgebracht, in 1998 (Get Lucky) en 2000 (Medication Time), uitgebracht op het I-C-U-B-4-T label. Hierna begon hij een solo project onder de naam The Hendrix Files. Een hommage aan zijn held Jimi Hendrix. Dit resulteerde in een studio-cd (2002), met een 16-tal musici, waaronder Richard van Bergen, Marcel Aeby, Roel Spanjers, Geert Roelofs, Jules Peters, Marcus Weymaere, Carlo van Belleghem. Later als vaste band een live-cd (2007) met de musici Charly Verbinnen (gitaar), Hans Boeye (drums) en Geert Schuurmans (bass). In 2003 toerde Bee tijdens de THF-Tour met onder andere Steve Lukather, Jan Akkerman en Carlo de Wijs. Met Jan Akkerman speelde hij van 2003-2007 als vocalist regelmatig op diverse podia en festivals. In maart 2004 vormde hij zijn eigen band, Phil Bee and the Buzztones genaamd. Deze vijfkoppige bluesband werd vóór hun eerste optreden op basis van hun demo al geboekt voor North Sea Jazz in juli van dat jaar, 2004. In mei 2006 verscheen het debuutalbum It's Alright (in 2004 verscheen het eerder vermelde demo-album), in 2008 gevolgd door Live At SBN. Daarop zijn twee gastmusici te horen, de Amerikaanse zangeres Lea Gilmore en de Nederlander Wesley van Werkhoven op mondharmonica.

In 2008 vormde hij vervolgens de band King Mo. Het allereerste per toeval ontstane optreden in La Bonbonnière te Maastricht werd door de geluidstechnicus van dat festival opgenomen. Hieruit kwam uiteindelijk de cd Live at La Bonbonnière voort. In de weken na het eerste optreden werd besloten met King Mo te gaan toeren, vanaf april 2009 begon de band met een tournee door Nederland en België. Zo werden onder andere de festivals Ribs & Blues (Raalte), Highlands (Amersfoort), Zomerparkfeest (Venlo) en R&B Night Groningen in De Oosterpoort aangedaan. Op nagenoeg elk bluesfestival in de lage landen heeft King Mo op het podium gestaan. De band won een prijs voor de beste blues-cd van het jaar 2009 met eerder vermelde cd. Een jaar later, in april 2010, verscheen de tweede cd: Sweet Devil. In juli van datzelfde jaar nodigde de Dutch Blues Foundation de band uit om Nederland in februari 2011 te vertegenwoordigen op de International Blues Challenge in Memphis (Tennessee). King Mo bereikte daar de halve finale en speelde onder andere in de Blues Club van blueslegende B.B. King. In oktober 2010 werd de band genomineerd in vier categorieën van de Blues Awards:

• Beste album
• Beste gitarist
• Beste band
• Beste zanger

Uiteindelijk won de band de eerste twee prijzen. Tegen het einde van datzelfde jaar meldde het New Yorkse platenlabel Grooveyard Records zich bij de band voor een contract, enkel voor een heruitgave van de eerste cd. King Mo's eerste cd kreeg bij Grooveyard Records een herdruk met de titel Live In Holland. Ook werd er een nummer toegevoegd waaraan Jan Akkerman en zijn gehele band hun medewerking verleenden. Drie maanden later, in maart 2011, werd King Mo gecontracteerd door het Canadese Continental Records. Het eerste studioalbum van King Mo, King of the Town, werd in mei 2011 onder dit label uitgebracht. Deze cd werd uitgebracht in heel Europa. Op de cd staan tien liedjes, waarvan acht eigen nummers. In maart 2011 vertegenwoordigde de band Nederland bij de European Blues Challenge in Berlijn. Vanaf 2012 is de band meer in het buitenland gaan spelen, festivals in Groot-Brittannië, Polen, Luxemburg, België en Duitsland.

De band werd in feite in augustus 2013 ontbonden, maar speelde nog wel circa een half jaar lang de geboekte optredens af. Een half jaar later vormde Bee een nieuwe band, Phil Bee's Freedom genaamd. In 2014 werd het allereerste live-optreden opgenomen, wat resulteerde in het eerste album van deze nieuwe formatie Caught live. De cd is aangevuld met slechts één studionummer, Sweet Rain, een nummer opgedragen aan Phil's overleden broer Jean-Paul. Deze cd werd uitgebracht op CRS in juni 2014. In 2016 volgde de tweede cd, "Memphis Moon" een studio-cd met 12 tracks waarvan 9 originele nummers. De band won in oktober 2015 de Dutch Blues Challenge. Ze vertegenwoordigde daarmee Nederland op de International Blues Challenge in Memphis eind januari 2016, alwaar de halve finale werd bereikt en onder andere in B.B. King's Blues Club werd gespeeld. In april 2016 behaalde de band de tweede plaats tijdens de European Blues Challenge in Torrita di Siena, Italië.[1]

Januari 2016 werd Phil Bee bekroond met de Dutch Blues Award, beste vocalist 2015. Het was de vierde nominatie in vijf jaar.

Bee heeft onder andere samengewerkt met Jan Akkerman, Steve Lukather , Noel Redding, Ana Popovic, Carlo de Wijs en Hans Dulfer.

• King Mo
• Phil Bee's Freedom

• Website huidige band Phil Bee's Freedom
• NPO Soul en jazz
• Muziekencyclopedie
• TVL: Limburger Phil Bee 'sings the blues' in Amerika