Oostelijke grondpapegaai

De oostelijke grondpapegaai (Pezoporus wallicus) is een papegaai uit het geslacht Pezoporus die voorkomt in Australië. De soort werd na een analyse van het mitochondriaal DNA in 2010 opgesplitst in de oostelijke en de westelijke grondpapegaai (P. flaviventris). De twee soorten gingen zo'n 2 miljoen jaar geleden uiteen.[2]

Oostelijke grondpapegaai
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Psittaciformes (Papegaaiachtigen)
Familie:Psittaculidae (Papegaaien van de Oude Wereld)
Geslacht:Pezoporus
Soort
Pezoporus wallicus
(Kerr, 1792)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Oostelijke grondpapegaai op Wikispecies
Portaal    Biologie
Vogels

Kenmerken

De oostelijke grondpapegaai heeft een lange staart. Zijn totale lengte bedraagt 28 tot 32 cm. Hij is grasgroen met bruinzwarte strepen, wat een schutkleur is. De veren op de buik en onder de dekveren van de staart zijn lichtgeel met zwart. Volwassen exemplaren hebben ook een oranjerode strook boven de bek. Jongen hebben dit niet, zij zijn ook iets doffer van kleur en hebben een kortere staart.

Leefwijze

De papegaai is een solitair levend en schuw dier. Hij leeft voornamelijk op de grond, maar kan toch goed vliegen. Hij zal eerder weglopen dan wegvliegen om te vluchten. Zijn vlucht kenmerkt zich door een afwisseling van snelle vleugelslag en periodes met een glijvlucht. De vogel kan ook zigzaggend opvliegen als een watersnip.[3]

Voorkomen

De oostelijke grondpapegaai komt voor in kustgebieden in het zuidwoosten van Australië. Ze leven bij voorkeur in moerassige en boomloze kustvlakten, grasvelden en rietvelden met laag struikgewas.[3]

De soort telt 2 ondersoorten:

  • P. w. wallicus: zuidoostelijk en oostelijk Australië.
  • P. w. leachi: Tasmanië.

Status

BirdLife International erkent (in 2012) de opsplitsing in twee soorten niet. De oostelijke en de westelijke grondpapegaai hebben samen een groot, maar versnipperd verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar gaat in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staan de oostelijke en de westelijke grondpapegaai samen als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.