Percy Bysshe Shelley

Percy Bysshe Shelley (Field Place (Sussex), 4 augustus 1792 – in zee bij La Spezia, 8 juli 1822) was een Engels dichter uit de periode van de romantiek.

Percy Bysshe Shelley
Portret van Percy Bysshe Shelley door Curran, 1819.
Algemene informatie
Geboren	4 augustus 1792
Geboorteplaats	Field Place, Horsham
Overleden	8 juli 1822
Overlijdensplaats	in zee bij La Spezia
Land	Engeland
Beroep	dichter, schrijver, essayist
Handtekening
Werk
Jaren actief	1811-1822
Genre	Poëzie, roman, historisch, griezelroman
Stroming	romantiek
Dbnl-profiel
Portaal    Literatuur

Zijn korte leven wordt gemarkeerd door tegenstrijdigheden. Hij was afkomstig uit een rijke aristocratische familie. In zijn eerste jaar aan de Universiteit van Oxford in 1811 schreef hij een pamflet waarin hij betoogde dat er geen afdoende bewijs bestond voor het bestaan van God (The Necessity of Atheism). Hij werd hierop van de universiteit gestuurd. De zaak veroorzaakte een breuk met zijn vader, die niet kon instemmen met de radicale inzichten van zijn zoon.

In hetzelfde jaar ging hij ervandoor, naar Schotland, met de 16-jarige Harriet Westbrook, de dochter van een caféhouder. Hij kreeg een dochter bij haar. Eenmaal getrouwd verhuisde hij naar het Lake District om daar te schrijven, maar hij vertrok al snel naar Ierland om zich daar bezig te houden met politieke pamfletten.

Hij liet zijn vrouw, die opnieuw zwanger was, in 1814 in de steek, en ging samen met Mary Godwin, de briljante dochter van Mary Wollstonecraft, en haar stiefzus Claire Clairmont, via Frankrijk naar Zwitserland, met de bedoeling er een commune van vrije liefde te starten. Nadat zijn eerste vrouw, die weer zwanger was van een onbekende man, zelfmoord had gepleegd door zichzelf in wanhoop te verdrinken, trouwde hij met Mary. Deze handelwijze leidde tot veel protest in Engeland. Shelley verliet het land in 1818 en keerde er nooit meer terug.

Ondanks zijn zelfzuchtige affaires was Shelley een vriendelijk en vrijgevig man. Hij deelde zijn geld met vrienden die in nood verkeerden. Na een periode van rusteloos rondreizen vestigden de Shelleys zich in Pisa. Hier vond hij enige rust, maar niet langdurig. Terwijl hij met een vriend aan het varen was, sloeg als gevolg van een plotselinge windvlaag hun boot om en zij verdronken. Na enkele dagen spoelden de lichamen aan op het strand. Shelleys as werd bijgezet op het Cimitero Acattolico in Rome. In Engeland werd opgelucht gereageerd: 'Shelley de atheïst is dood. Nu weet hij of er een God bestaat of niet.'

Tijdens de wanhopige en onrustige jaren in Italië schreef hij zijn beste werk. Het weerspiegelt zijn idealisme en zijn hoop dat er verlossing mogelijk is door de liefde en de verbeelding. Volgens hem is er geen zekerheid, alleen hoop.