Paus Paulus IV
Paus Paulus IV, geboren als Giovanni Pietro Carafa (Capriglia Irpina, 28 juni 1476 – Rome, 18 augustus 1559), regeerde vanaf 23 mei 1555 tot zijn dood als paus over de Rooms-Katholieke Kerk en over de Pauselijke Staat.
Paulus IV
| ||||
| Giovanni Pietro Carafa 28 juni 1476 – 18 augustus 1559 | ||||
 | ||||
| Paus | ||||
| Periode | 1555-1559 | |||
| Voorganger | Marcellus II | |||
| Opvolger | Pius IV | |||
| Lijst van pausen | ||||
| ||||
Carafa stamde uit Napels. Hij werd bisschop van Chieti. Met de heilige Gaetano van Thiene richtte hij in 1524 de orde der Theatijnen op. Deze orde dankt haar naam aan de Latijnse benaming voor Chieti, Theate. Paus Paulus III verhief hem tot kardinaal en schakelde hem in bij de inquisitie. Hij stelde in die hoedanigheid de Index van verboden boeken in. Van 1549 tot 1555 was hij aartsbisschop van Napels.
Als paus weigerde hij het Concilie van Trente te heropenen. Met de bul "Cum nimis absurdum sit" legde hij de joden in Rome een aantal beperkingen op en verplichtte hij hen in het ghetto te wonen. In 1559 kondigde hij een nieuwe indeling van de bisdommen af voor de Habsburgse Nederlanden met de bul Super universas. Verder gaf hij de opdracht aan Daniele da Volterra, die sindsdien spottend "il braghettone" (= "de broekenmaker") wordt genoemd, de naakte figuren uit Het laatste oordeel van Michelangelo van schaamlappen te voorzien.
Cursief: tegenpaus
 |
Zie de categorie Paulus IV van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |