Paul Bijttebier

Paul Bijttebier werd geboren in het gezin van Valère Bijttebier (1890-1936) te Roeselare.

Toen hij 13 was, verloor Bijttebier zijn vader die in 1936 als wegenbouw-aannemer, bij een arbeidsongeval te Hoeke om het leven kwam.[1][2]

Bijttebier doorliep de Grieks-Latijnse humaniora aan het Klein Seminarie.[3]

In de periode 1941-1948 studeerde Bijttebier geneeskunde aan de Katholieke Universiteit Leuven, waar hij zich aangetrokken voelde tot en actief lid werd van de beweging Universitas van kanunnik Albert Dondeyne. Bijttebier ontmoette er onder meer (de latere rector van de Alma mater) Pieter De Somer en Josué Vandenbroucke.

Universitas oefende verdere invloed uit op Bijttebier. Priester-professor Dondeyne leerde Bijttebier om geloof te combineren met cultuur en wetenschap. In de naoorlogse decennia oefende de Universitas-groep invloed uit op de religieuze praktijk, op de politiek en zelfs op de medische praktijkvoering. Bijttebier werd ook geïnspireerd door progressieve christelijke denkers zoals Schillebeeckx, Küng, Wieringa, Kuitert en Peter Schmidt.

Vanaf 1945 was hij ook bestuurslid van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond (KVHV).

In 1948 promoveerde Bijttebier tot doctor in de geneeskunde.[4]

Voor zijn actieve carrière als huisarts (1948-2004) verhuisde Bijttebier in 1949 naar de Antwerpse gemeente Kontich.

Daar huwde hij Jozefien De Boodt (Gent, 17 maart 1926), dochter van landbouwingenieur en later Belgisch Minister van Wederopbouw August De Boodt.

Bijttebier overleed in 2016 op 93-jarige leeftijd te Antwerpen.[5] Bijttebier en De Boodt kregen 5 kinderen en 9 kleinkinderen.[6][7]

Bijttebier was actief als gemeenteraadslid (1952-1963) en nadien schepen van Jeugd en Cultuur in Kontich (1964-1969), voor de CVP.

Als cultuurschepen nodigde hij in 1967 de kunstschilder Staf Van Elzen uit om een gemeentelijke schilderacademie op te richten. Van een kleine school met twee leerkrachten (Staf Van Elzen en Hugo Leyers) en met 30 leerlingen, werd het een gekende instelling met tien leerkrachten en meer dan 350 leerlingen.[8]

Bijttebier stichtte samen met Gust Teugels een gemeentelijk inspraakorgaan voor het culturele leven. In 1971 werd de Gemeentelijke Culturele Raad Kontich opgericht.[9]

Bijttebier had een lange actieve carrière als huisarts (van 1948 tot in 2004). Van 1956 tot 1994 was zijn dokterspraktijk gevestigd in de gezinsvilla in de Peter Benoitlaan te Kontich, een ontwerp van de modernistische architect Van Steenbergen (jr.).

Als gedreven huisarts stond Bijttebier aan de wieg van de eerstelijnshulp in het kanton Kontich. Hij was actief in het Algemeen Syndicaat van Geneeskundigen van België (artsensyndicaat Marcel De Brabanter) en medestichter van de Voorzorgskas Voor Geneesheren, Tandartsen & Apothekers.

Byttebier en Dondeyne zijn ook de namen van twee personages (vrienden "apostelen", klasgenoten van hoofdpersoon Louis) in de epische roman Het verdriet van België van de Vlaamse schrijver Hugo Claus.[10] Het is evenwel niet zeker of Bijttebier hiervoor model heeft gestaan, ook gezien het feit dat Hugo Claus zes jaar jonger was dan Paul.

• Fiche Paul Bijttebier op Odis (Onderzoekssteunpunt en Databank Intermediaire Structuren in Vlaanderen (19de-20ste eeuw))