Pamela Hemelrijk

Pamela Hemelrijk (Amsterdam, 3 juli 1947 – aldaar, 28 september 2009) was een Nederlands journaliste en columniste.

Pamela Hemelrijk in 2003

Tot 2002 schreef zij artikelen en columns voor het Algemeen Dagblad. Nadat twee columns van haar door het AD werden geweigerd plaatste ze haar column I saw a dead man win a fight over de moord op Fortuyn en rol van politiek en media op De Gezonde Roker.[1] Het AD sommeerde haar en Theo van Gogh de column te verwijderen. Daaraan gaf Hemelrijk geen gevolg. In 2002 werd ze geschorst, volgens het AD omdat ze bij de uitreiking van de Nieuwspoortprijs voor de beste verkiezingscampagne iemand met een taart wilde bekogelen, maar Hemelrijk sprak dat tegen. Verder zou ze volgens het AD tegen de algemeen manager van Nieuwspoort gevloekt en gescholden hebben toen hij haar vroeg het perscentrum te verlaten. Het AD wilde haar in 2003 ontslaan; de rechter stak daar echter een stokje voor.[2]

Hemelrijk hekelde ook fel het zo door haar genoemde 'Oil for Immigration' beleid van de EEG. Zij herhaalde daarmee een complottheorie over de zogenaamde Resolutie van Straatsburg van 7 en 8 juni 1975. In dit convenant besloten de 200 parlementsleden van de Parliamentary Association for Eur-Arab Cooperation unaniem om de kennis over de Arabische cultuur en islam in Europa te bevorderen. Volgens de aanhangers van deze complottheorie zou Europa hier in ruil voor economische en politieke samenwerking met de Arabische olie-staten de islamisering via immigratie hebben toegestaan.[3]

Tot 2006 schreef Hemelrijk columns voor Metro. Daarnaast werkte zij twaalf jaar voor het ANP. Verder werkte zij mee aan een aantal websites, zoals De Gezonde Roker (waarover Theo van Gogh de eindredactie voerde), ONS Nederland, KlokkenluiderOnline (van Micha Kat), de website van Stichting Sociale Databank Nederland, Frontaal Naakt, HetVrijeVolk.com, Hoei boei en MeerVrijheid. In haar columns gaf ze blijk van een libertarische visie en richtte ze haar pijlen voornamelijk op politici en de Nederlandse overheid. Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2006 trad Hemelrijk op als lijstduwer voor de partij Nederland Transparant.

Pamela Hemelrijk overleed op 62-jarige leeftijd in de herfst van 2009 aan de gevolgen van een hartstilstand.

Literatuur

  • Mij vragen ze nooit iets, verzameling columns eerder gepubliceerd in het Algemeen Dagblad, 1995, ISBN 9075421036
  • Niemands knecht, pamfletten uit het hemelrijk, 2002, ISBN 9059110757
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.