Oude China

Een orakelbot - schildpaddenschild.

De Chinese talen bestaan al heel lang, er zijn al geschriften teruggevonden van meer dan 2500 jaar geleden en Chinese karakters op orakelbotten die nog ouder zijn. Het Chinese schrift is in tegenstelling tot dat van de westerse beschavingen geen alfabetisch schrift, maar een logografisch schrift en dus bruikbaar voor elke taal. Vandaar dat de haar omringende landen (Japan, Korea, ...) haar schrift konden overnemen.

De oud-Chinese filosofie legde minder nadruk op de materialistische visie als basis voor reflectie over de wereld en meer op gedrag, manieren en sociale omgang, zoals aan het licht wordt gebracht in taoïsme en confucianisme. Ook het legalisme was een belangrijke filosofische stroming in China.

De vroegste strijdwagenbegrafenissite in China, ontdekt in 1933 te Hougang, Anyang van Centraal-China's Henan provincie, dateert van de regering van koning Wu Ding van de Yin-dynastie (ca. 1200 v.Chr.). Maar strijdwagens waren waarschijnlijk al eerder gekend, waarschijnlijk zo vroeg als de Xia-dynastie (17e eeuw v.Chr.).[1] Tijdens de Shang-dynastie, werden leden van de koninklijke familie begraven met een volledig huishouden en slaven, inclusief een strijdwagen, paarden, en een wagenmenner. Een Shangstrijdwagen werd vaak getrokken door twee paarden, maar vier worden soms gevonden in graven. Een eenheid bestond uit een boogschutter, een menner, en soms een derde gewapend met een speer of een dolk-bijl. Van de 8ste tot de 5de eeuw, bereikte het gebruik van strijdwagens in China zijn piek, ze verschenen in groten getale, maar infanterie versloeg hen vaak in de strijd.
De strijdwagen werd overbodig in de Periode van de Strijdende Staten. De voornaamste reden hiervoor was de uitvinding van de kruisboog en het overnemen van nomadische cavalerie (bereden boogschutters), die effectiever was.