Oosterse klaproos
De oosterse klaproos (Papaver orientale) is een meerjarige plant. Ze komt van nature voor in Centraal-Azië. De Nederlandse naam is ook reuzenklaproos.
| Oosterse klaproos | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| soort | ||||||||||||||||
| Papaver orientale L. (1753) | ||||||||||||||||
Afbeeldingen Oosterse klaproos op  | ||||||||||||||||
Oosterse klaproos op  | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
De fijn ingesneden bladeren verdrogen na de bloei. Dit is een aanpassing aan de droge, hete zomers in Centraal-Azië. De bladeren lopen daar bij de herfstregens opnieuw uit.
Cultuur
De plant is al sinds het einde van de 19e eeuw in Europa in cultuur. Er is een groot aantal rassen gekweekt, waarin de kleuren van de bloemen uiteenlopen van wit ('Barr's White' wordt hiervoor wel als de norm beschouwd), roze tot diep rood.
In de tuin kunnen ze goed tot hun recht in combinatie met planten die hun bladeren pas laat ontwikkelen, zodat de nagelaten kale ruimte in de zomer opgevuld is.
|
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Papaver orientale op Wikimedia Commons. |
|
Zie de categorie Papaver orientale van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
| Soorten van het geslacht Papaver (Klaproos) |  |
|---|---|
|
... · P. alpinum · P. argemone (Ruige klaproos) · P. bracteatum · P. californicum · P. dahlianum · P. dubium (Bleke klaproos) · P. hybridum (Bastaardklaproos) · P. nudicaule · P. orientale (Reuzenklaproos) · P. radicatum · P. rhoeas (Grote klaproos) · P. rupifragum · P. rupifragum var. atlanticum (Donzige klaproos) · P. somniferum (Slaapbol) · P. umbonatum · ... |