Ningaui yvonneae

Deze soort lijkt op de Wongainingaui (N. ridei), maar heeft een olijfkleurige bovenkant die overgaat in de lichtgrijze onderkant en de witte keel. Het gezicht en de bek zijn donkergrijs. Onder het oor zit een kaneelkleurige vlek. De kop-romplengte bedraagt 50 tot 74 mm, de staartlengte 57 tot 70 mm, de achtervoetlengte 12 tot 14 mm, de oorlengte 13 tot 14 mm en het gewicht 5 tot 10 g. Vrouwtjes hebben 7 mammae.

Deze Ningaui is 's nachts actief en meestal solitair. Het dier bouwt een nest in dichte vegetatie (meestal spinifex). In zware omstandigheden komt het diertje in een toestand van bewusteloosheid (torpor) terecht. N. yvonneae eet ongewervelden. In de lente of het begin van de zomer worden 5 tot 7 jongen geboren, die 30 dagen in de buidel blijven en na 70 tot 80 dagen onafhankelijk zijn.

die voorkomt in het zuiden van Australië, van Lake Cronin (zuidelijk West-Australië) tot Round Hill (Nieuw-Zuid-Wales) en het noordwesten van Victoria. Deze soort komt uitsluitend voor bij spinifexgras (Triodia).

Verspreidingsgebied

• Groves, C.P. 2005. Order Dasyuromorphia. Pp. 23-37 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
• Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X

Zie de categorie Ningaui yvonnae van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.