Nikolaus Otto

Als jongeman begon hij te experimenteren met motoren. In 1864 kwam Carl Eugen Langen in contact met Nikolaus Otto, die in zijn vrije tijd werkte aan de verbetering van de atmosferische motor van de Belg Étienne Lenoir. De technisch opgeleide Langen zag het potentieel van de ontwikkelingen van Otto en stichtte één maand na hun ontmoeting de eerste motorenfabriek ter wereld, N. A. Otto & Cie. In 1867 had het bedrijf zijn eerste motor klaar; een atmosferische motor. Op de Parijse wereldtentoonstelling van 1867 won deze verbeterde gasmotor, een flugkolbenmotor, de gouden medaille.

Nadat de eerste fabriek failliet ging, stichtte Otto samen met Langen in 1867 in Deutz met vreemd kapitaal een nieuwe fabriek voor de bouw van gasmotoren, de Gasmotorenfabrik Deutz, het huidige Deutz AG, dat later overging in het concern Klöckner-Humboldt-Deutz (KHD) dat op zijn beurt overging in IVECO. Otto's schulden ter waarde van 18 000 talern werden overgenomen door Eugen Langen. Om de technische kant van de productie te verzekeren, wierf men de technici Gottlieb Daimler en Wilhelm Maybach aan. Nu kon Otto zijn oude idee van een viertaktmotor productierijp maken. In 1867 ontwikkelde hij de eerste viertaktmotor of Ottomotor.

Het viertaktprincipe werd voor het eerst in 1876 beschreven. De verschillende slagen of takten van de zuiger en de beweging in de cilinder. Echter in 1886 werd de patentaanvraag ongeldig verklaard omdat het principe in 1862 was beschreven door een andere uitvinder, Alphonse Beau de Rochas, in zijn schrijven over de cyclus van Beau de Rochas.

In 1911 stichtte zijn 28-jarige zoon Gustav Otto de firma Gustav Otto Flugmaschinenwerke, fabriek van vliegtuigmotoren waarin hij pionier is in München en Beieren op basis van motoren door zijn vader uitgevonden. Zijn bedrijf wordt Bayerische Motoren Werke AG op 21 juli 1917 na een fusie met de firma Rapp Motoren Werke van Karl Rapp.