BMW

Het BMW merk heeft veruit het grootste omzetaandeel, de motorenverkoop beslaat iets minder dan 3% in het totaal. Van de totale omzet werd in 2018 iets minder dan de helft gerealiseerd in Europa, zo'n 20% in Noord-Amerika en 30% in Azië.[2]

De hoofdvestiging van Bayerische Motoren Werke in München is de BMW Viercilinder, een gebouw dat qua vorm zijn naam eer aan doet. Het gebouw is door de Oostenrijkse architect Karl Schwanzer ontworpen. Een ander gebouw in de stad, eveneens van de hand van Schwanzer, is het BMW Museum. Beide gebouwen werden opgeleverd voor het begin van de Olympische Zomerspelen 1972.

Een nieuwe vestiging in München voor het concern is BMW Welt, een complex dat werd ontwikkeld door het architectenconcern Coop Himmelb(l)au. BMW heeft met dit gebouw voor ogen de dialoog met de klant te versterken en een belevingservaring op te wekken wanneer ze hun nieuwe voertuig afhalen. In het gebouw wordt ook voorzien in gastronomische verzorging, informatiedienstverlening en winkels met BMW-onderdelen.

In 1994 opende BMW in de Amerikaanse staat South Carolina zijn eerste assemblagefabriek op het Amerikaanse continent: BMW Manufacturing Co. Spartanburg. Begin 2014 gaf BMW aan de fabriek sterk uit te breiden. Met een investering van 1 miljard dollar gespreid over twee jaren wordt de capaciteit met 50% uitgebreid. In 2016 kan BMW er 450.000 voertuigen per jaar maken en werken er zo'n 8800 medewerkers.[4] In Mexico bouwt BMW een fabriek in San Luis Potosi.[5] Deze fabriek gaat in 2019 open en krijgt ongeveer 1500 medewerkers.

Sinds 2003 heeft BMW een joint venture met Brilliance in de Volksrepubliek China. BMW Brilliance Automotive is verantwoordelijk voor de productie en verkoop van voertuigen in het land. Er zijn diverse fabrieken in Shenyang, waaronder een complete automotorenfabriek geopend in 2016, en de joint venture telt zo'n 17.000 medewerkers.[6]

De geschiedenis begint op 15 februari 1912 bij de oprichting door de Duitse ingenieur in mechanica en luchtvaartpionier Karl Friedrich Rapp van zijn vliegtuigmotorfabriek met de naam Rapp Motorenwerke GmbH, voor het bouwen en commercialiseren van motoren voor ééndekkers- en tweedekkers-vliegtuigen. Als locatie werd het Milbertshofendistrict in de Beierse stad München gekozen. Het bedrijf groeit snel en telt al 370 medewerkers in 1915.

In 1916 verkoopt Karl Rapp zijn bedrijf aan Gustav Otto, die het fusioneert met zijn in 1912 opgerichte bedrijf "Aerowerke Gustav Otto" (A.G.O.). Het nieuwe bedrijf krijgt de naam Bayerische Flugzeug Werke. BMW beschouwt de oprichtingsdatum van zijn juridische voorganger Bayerische Flugzeug Werke (7 maart 1916) als zijn echte oprichtingsdatum en op 7 maart 2016 werd de 100-ste verjaardag van het concern gevierd.

In 1916 verkreeg het bedrijf een contract om V12 motoren te bouwen voor Oostenrijk-Hongarije. Rapp zocht extra kapitaal en vond dat bij Camillo Castiglioni en Max Friz. Een te snelle uitbreiding zorgde voor problemen, waarna Rapp het bedrijf verliet. De leiding van het bedrijf werd overgenomen door Franz Josef Popp, en het bedrijf werd omgedoopt tot Bayerische Motoren Werke GmbH. In 1918 werd de rechtsvorm van het bedrijf veranderd van een GmbH in een AG (Aktiengesellschaft): "Bayerische Motoren Werke AG".

Na de Eerste Wereldoorlog werd de fabriek eerst een tijdje gesloten, omdat het Duitse bedrijf door de bepalingen van het Verdrag van Versailles verboden werd om nog (militaire) vliegtuigmotoren te produceren. Na heropening ging de fabriek voornamelijk remmen voor spoorwegwagens produceren, onder de naam Süddeutsche Bremsen-AG ("Südbremse"). Na verkoop van het bedrijf aan Knorr-Bremse koopt voormalig meerderheidsaandeelhouder Camillo Castiglioni in 1922 de naam BMW terug en verkoopt deze aan de Bayerische Flugzeug Werke. Onder de nieuwe naam BMW produceerde de voormalige BFW motoren voor verscheidene producten, later ook voor motorfietsen en personenwagens. In 1923 begon Bayerische Motoren Werke (BMW) met de productie van de eerste motorfiets, de BMW R32. In 1928 nam BMW de voertuigfabriek Eisenach A.G. over, waar men de kleine Dixi bouwde. Dit was voor Bayerische Motoren Werke de start als autofabrikant. In maart 1929 produceerde BMW de eerste auto: de BMW 3/15 (de 15 verwees naar het aantal pk), een afgeleide van de Austin Seven.

BMW's eerste echte eigen auto's werden vanaf 1933 geproduceerd. Dit waren meer geavanceerde zescilinder sportwagens en sedans. Vooral de 327 sedan en 328 roadster, snelle tweeliter wagens, waren zeer geavanceerd voor hun tijd. Onder meer dankzij deze modellen kreeg BMW een naam als bouwer van sportieve auto's.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog leverde het motoren aan de Luftwaffe en motorfietsen en andere voertuigen aan de Wehrmacht. Een van de motortypen was de 801, een van de krachtigste motoren in die tijd. Een type zijspancombinatie werd Wehrmachtsgespann genoemd. Tot 1945 werden er in totaal meer dan 30.000 geproduceerd. De vestiging in München maakte voor de fabricage ervan ruim gebruik van dwangarbeiders: buitenlandse burgers, krijgsgevangenen en gevangenen uit het concentratiekamp Dachau.[9] De BMW-fabriek in Eisenach heeft ook onderzoek gedaan naar straalmotoren, en heeft op raketten gebaseerde wapens geproduceerd.

De fabrieken werden tegen het einde van de oorlog zwaar gebombardeerd. De fabriek in München werd voor het grootste deel verwoest. De fabrieken in oostelijk Duitsland (Eisenach, Dürrerhof, Basdorf en Zühlsdorf) werden door de Sovjet-Unie in beslag genomen. De Sovjets gingen de BMW ontwerpen nabouwen, maar het betrof feitelijk alleen auto's en de eencilinder BMW R35. Daarom zijn de merken IMZ Ural en KMZ Dnepr geen kopieën van het in Eisenach geproduceerde Wehrmachtsgespann. De Sovjet-boxermachines waren nagemaakte BMW R71 zijspancombinaties, die al in 1939 via Zweedse tussenpersonen waren aangekocht. Rusland produceert het type onder de naam IMZ Ural; Oekraïne onder de naam KMZ Dnepr; en Kazachstan onder de naam Kozak.

BMW Isetta

Medewerker in de BMW-fabriek in 1968, werkend aan een 1600-model

Na de oorlog herstelde BMW zich. De onderneming dreef vooral op de bouw van motorfietsen. Men bouwde na de oorlog voornamelijk grote sportwagens en limousines met V8 motor die maar mondjesmaat werden verkocht. De fabriek kwam daardoor op het randje van het bankroet. De redding kwam in de vorm van een driewielig 'scootmobiel' in licentie van het Italiaanse Iso, de BMW Isetta en de BMW 700. De doorbraak kwam met de BMW 1500 uit 1961. Halverwege de jaren zestig had BMW behoefte aan extra productiecapaciteit, terwijl de ontwikkelings- en productiekosten bij Hans Glas GmbH juist te hoog werden. BMW nam de firma Glas in Dingolfing in november 1966 over voor 9,1 miljoen DM. Sommige Glas modellen werden nog enkele jaren in productie gehouden, zoals de 1700 GT Coupé die als BMW 1600 Coupé verderging, en enkele Goggomobil modellen. De Glas 3000 V8 werd juist in productie genomen, en kreeg zelfs geen echt BMW uiterlijk, met uitzondering van het logo op de grille. In 1969 liep de laatste Goggomobil van de band in Dingolfing. Vanaf dat moment werden hier uitsluitend nog BMW's geproduceerd. Sindsdien bouwde BMW een gamma van sportieve sedans en coupés op die leverbaar waren met veel verschillende motoren, wat in de jaren zestig bijzonder was. Het merk creëerde een nieuw genre met de 323i uit 1977, een relatief kleine sedan met achterwielaandrijving en een zes-in-lijn benzinemotor onder de motorkap. Kenmerkend voor BMW-automobielen is dat de meeste van hun auto's achterwielaangedreven zijn, al is vierwielaandrijving tegenwoordig op veel modellen ook leverbaar.

Zoals vele andere automerken zag BMW zich in strijd met de concurrentie gedwongen uit te breiden. Het bedrijf nam in 1994 het Engels autofabrikant Rover over voor 1,7 miljard pond.[10] In 1998 verloor BMW de strijd om Rolls-Royce van Volkswagen, maar kaapte de rechten op de naam Rolls-Royce, die bij Rolls-Royce Aerospace bleken te berusten, voor de neus van Volkswagen weg. Rover bleek een miskoop en werd in maart 2000 in twee gedeelten van de hand gedaan, waarbij BMW slechts de rechten op de Mini behield.[11] De overname van Rover is een schoolvoorbeeld van een slechte acquisitie.[12] In 2002 bracht BMW een retro-versie van de vroegere Mini op de markt die wel succesvol is.

Ook in de motorfietsbranche deed BMW goede zaken, de bekende tweecilinder tweewielers werden vanaf de jaren zestig populair bij overheidsdiensten en het grote publiek. Begin jaren tachtig maakte BMW de fout de populaire boxermotor te willen laten vallen in het voordeel van drie- en viercilinder in lijnblokken. Dat besluit werd na stormachtige protesten snel weer teruggedraaid. BMW heeft sindsdien de typische boxermotor verder ontwikkeld tot een modern blok met vier kleppen per cilinder en dubbele bougie. Tussen 2007 en 2013 was BMW ook eigenaar van de motorenfabriek van Husqvarna.

In mei 2003 richtte BMW samen met de Chinese automobielfabrikant Brilliance een joint venture op met de naam BMW Brilliance Automotive Ltd. (BBA). Het belangrijkste doel is de productie van BMW voertuigen in China, maar ook onderzoek en ontwikkeling, verkoop en after-sales services. BBA maakte in 2017 vijf modellen: BMW 1-series sedan, BMW-2 series Tourer, BMW 3-series, BMW 5-series en BMW X1. Al deze voertuigen worden geproduceerd in de twee fabrieken, Dadong en Tiexi, in Shenyang. In januari 2016 werd een automotorenfabriek geopend en in 2017 volgde een accufabriek.[13] In oktober 2018 bereikte BMW overeenstemming om haar belang in BBA te verhogen van 50% naar 75%.[14] BMW is bereid 3,6 miljard euro te betalen voor het extra aandelenbelang. Verder hebben de twee besloten het samenwerkingscontract te verlengen van 2028 tot 2040.[14]

Medio 2012 werd bekend dat VDL Nedcar vanaf de zomer 2014 BMW Mini’s gaat bouwen.[15] BMW zal jaarlijks 60.000 tot 90.000 Mini’s laten produceren tot het jaar 2020. Na een verbouwing werd op 17 juli 2014 de vernieuwde fabriek van VDL Nedcar officieel geopend. In 2017 produceerde VDL Nedcar bijna 170.000 Mini's, op een totale productie van 378.000 Mini's kwam het aandeel van VDL Nedcar op 45%.

In 2014 produceerde BMW voor het eerst meer dan twee miljoen voertuigen.

Medio 2018 tekenden BMW en het Chinese Great Wall Motor een contract voor een nieuwe joint venture.[16] Zowel BMW als Great Wall Motor krijgen elk 50% van de aandelen. Het nieuwe samenwerkingsverband draagt de naam Spotlight Automotive Limited en gaat zich volledig richten op elektrische auto's en begint met de productie van volledig elektrische Mini's.[16] Later komen ook elektrische voertuigen van Great Wall Motor, met BMW-techniek, bij. De joint venture wordt gevestigd in Jiangsu, aan de Chinese oostkust, en daar komen ook de fabrieken.[16]