Nederlandse Veiligheidsdienst

Het bedrijf werd in 1911 begonnen door Ernst van der Lee, als 1e Gecombineerde Nachtveiligheidsdienst (GNVD). Het bedrijfje bestond tot de Tweede Wereldoorlog uit een veertigtal nachtwakers, die te voet of per fiets, al dan niet met hond, patrouilleerden langs ambtswoningen en ambassades in Den Haag. De betrouwbaarheid van dit kleine bedrijf blijkt uit het feit dat de klantenkring bestond uit een aantal ministeries alsook de woonhuizen van ministers en minister-presidenten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bevond de Nederlandse regering zich in Londen. De ambassades waren grotendeels gesloten en de Duitse bezetter gaf de voorkeur aan beveiliging door eigen militairen.

Na de oorlog moest Van der Lee het bedrijf feitelijk van de grond af opnieuw opbouwen. In het eerste jaar fietsten hij en zijn echtgenote zelf de nachtelijke ronden. Ze wisten langzaamaan weer klanten te winnen en konden wat personeel aannemen. In de jaren vijftig industrialiseerde Nederland in een razend tempo en was er behoefte aan terreinbewaking en surveillance. Van der Lee ging samenwerking aan met enkele andere bewakingsbedrijfjes en richtte zo de 1e Gecombineerde Nederlandse Veiligheidsdienst op met als bijkomend voordeel dat de afkorting ongewijzigd bleef. De GNVD werd een landelijke organisatie. Gerenommeerde klanten werden gevonden in de petrochemie, de gaswinning, de voedingsmiddelenindustrie en in overheidsdiensten. Er werd een aantal Volkswagen Kevers aangekocht om de surveillances mee uit te voeren, wat later zou uitgroeien tot een wagenpark van ongeveer 1.000 stuks Volkswagen Golf en Jetta. Van der Lee werd goede vrienden met VW-importeur Ben Pon en reed steevast in een Porsche.

In de jaren zeventig werd de naam gewijzigd in het moderner klinkende Nederlandse Veiligheidsdienst. Er waren inmiddels zo'n 2.000 beveiligers dag en nacht aan het werk. De dienstverlening werd uitgebreid met winkelsurveillance, en in Rijswijk werd een voor die tijd zeer moderne communicatiecentrale opgezet, waarmee niet alleen alle personeel in verbinding stond, maar ook alarmeringen konden worden gecoördineerd.

Rond 1980 ging de NVD over de grenzen met de oprichting van het samenwerkingsverband Seceurop. Hiermee was de NVD in de meeste EEG-landen gelieerd aan zusterorganisaties, met tezamen zo'n 9000 werknemers.

De Receptiedienst werd in 1984 opgericht en leverde charmante receptionistes in een donkerrood uniform. Ook in de jaren tachtig ontstonden het NVD-Waardetransport en de NVD-Brandbeveiliging. De eerste moest de concurrentie aangaan met zittende bedrijven zoals Brinks en Van Gend & Loos; de laatste met Ridderikhoff op het gebied van brand- en veiligheidswachten. NVD-Brandbeveilging zou vanaf 1990 overgaan in RISC, en in samenwerking met Smit Internationale en Havenbedrijf Rotterdam werd een succesvolle brandweeropleidings- en trainingsschool op de Maasvlakte gebouwd. Het duurde niet lang of de brandwachten van NVD/RISC werden door zeesleepbedrijf Smit Tak wereldwijd ingezet bij allerlei calamiteiten op zee. In Rijswijk ontstond intussen een bedrijfsschool met allerlei trainingsfaciliteiten voor beveiligingspersoneel. Inmiddels waren alleen al in Nederland ongeveer 8.000 mensen bij het bedrijf werkzaam, die allemaal de beschikking hadden over een onbeperkt leertraject door de beveiligingsdiploma's die al spoedig verplicht werden gesteld voor beveiligingspersoneel. Hierdoor had de NVD enige tijd de hoogste opleidingsgraad. Ook had de NVD een eigen cao, met voorzieningen en salarissen die beter waren dan die uit de landelijke CAO voor de beveiligingsdiensten. Dit alles resulteerde erin, dat de NVD beslist niet de goedkoopste was maar wel het betere personeel kon leveren. Voor de viering van het 75-jarig bestaan in 1986 werd aan het voltallige personeel een pensioenregeling geschonken.

De NVD bleef tot 1999 particulier eigendom van de zoon van oprichter Ernst van der Lee. In dat jaar werd het bedrijf verkocht aan de Deense Falck Group. Na 88 jaar verdween de naam "Nederlandse Veiligheidsdienst". In 2000 fuseerde dit bedrijf met Group 4 en in 2004 met Securicor. Daarmee is een beveiligingsbedrijf ontstaan dat in meer dan 50 landen wereldwijd actief is. In 2004 is Group 4 Falck samengegaan met Securicor onder voorwaarde van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) dat in drie landen een aantal onderdelen zou worden afgestoten. Dit gold onder meer voor Falck Security & Services, dat in Nederland werd overgenomen door Facilicom en fuseerde met PreNed Beveiliging. Wat uiteindelijk resulteerde in de nieuwe naam Trigion.